تحقیقی پیرامون اعتبار روشهای تشخیصی در ترومای نافذ غیرجنگی شکم و پهلو

Abstract

برای آگاهی از اعتبار (reliability) روشهای اداره (management) بیماران مبتلا به ترومای نافذ غیرجنگی (civilian) شکم و پهلو، پرونده پزشکی تمام بیماران مبتلا که در بیمارستانهای حضرت رسول اکرم(ص) و شهدای هفتم تیر تهران تحت درمان قرار گرفتند، بطور گذشته‌نگر و طی یک دوره هفت‌ساله که به اسفند ماه سال 1374 شمسی (مارس 1996 میلادی) ختم می‌شد مورد بررسی قرار گرفت. بیمارستانهای فوق دو مرکز ترومای تراز دوم وابسته به دانشگاه علوم پزشکی ایران هستند. در این تحقیق 105 نفر مورد بررسی قرار گرفتند و معلوم شد که ارزش پیشگویی کننده مثبت (positive predictive value) لاپاراتومی اجباری (mandatory) در تروماهای نافذ قسمت داخل قفسه سینه‌ای شکم بسیار زیاد (100%) است و بنابراین روش معتبری برای اداره بیماران فوق می‌باشد، اما ارزش پیشگویی کننده مثبت لاپاراتومی‌هایی که به طور اجباری بر اثر بیرون‌زدگی احشا (evisceration) انجام می‌شود 67% است که اعتبار قابل توجهی نمی‌باشد و شاید بهتر باشد که معیار اخیر مورد تجدید نظر قرار گیرد. در مطالعه حاضر، ارزش پیشگویی کننده مثبت لاپاراتومی عادی (routine) بسیار کم (38%) بود. این اعتبار تائید مجدد این نکته است که باید تا حد امکان از انجام لاپاراتومی عادی ـ صرفاً به علت راه داشتن زخم دیواره شکم به حفره صفاقی ـ خودداری کرد. در مطالعه حاضر ارزش پیشگویی کننده مثبت و منفی لاپاراتومی انتخابی بسیار مناسب بود (91% و 87%). بنابراین می‌توان توصیه کرد که جراح در برخورد با بیمار مبتلا به ترومای نافذ شکم باید تا حد امکان از روشهائی نظیر “شستشوی تشخیصی صفاق”، “تصویربرداری” و “تحت نظر گرفتن” (observation) استفاده نماید.