| dc.contributor.author | صلحی, مهناز | fa_IR |
| dc.contributor.author | کاظمی, سیده سمیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | حقانی, حمید | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:08:52Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:08:53Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:08:52Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:08:53Z | |
| dc.date.issued | 2013-07-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1392-04-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صلحی, مهناز, کاظمی, سیده سمیه, حقانی, حمید. (1392). بررسی رابطه سلامت عمومی و خودکارآمدی در زنان مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شماره 2 چالوس(1391). مجله علوم پزشکی رازی, 20(109), 72-79. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-2661-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595264 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: سلامت زنان پایه
سلامت خانواده و جامعه است. مطالعات نشان می دهد یکی از عواملی که به ارتقای سلامت
عمومی زنان منجر می‌شود، خودکارآمدی است. هدف این مطالعه تعیین رابطه سلامت عمومی
و خودکارآمدی در زنان مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شهرستان چالوس است. روش کار: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع
مقطعی که در سال 1391 در مرکز بهداشتی درمانی شماره 2 چالوس انجام شد، وضعیت 130
نفر از زنان مراجعه کننده به این مرکز که به طور تصادفی انتخاب شده بودند، با
استفاده از پرسش
نامه استاندارد سلامت عمومی (GHQ-28)
و پرسش نامه استاندارد خودکارآمدی عمومی (General Self-Efficacy
Scale) اندازه گیری و با استفاده از آزمون‌های کای دو و ضریب همبستگی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها:
میانگین نمره سلامت عمومی در زنان مورد بررسی92/20 با انحراف معیار09/14 (در حد
مطلوب) و میانگین نمره خودکارآمدی آنان 76/29 با انحراف معیار07/6 (درحد متوسط)
بود.6/34 % زنان مورد بررسی از علائم و ناراحتی‌های جسمانی شکایت داشتند، 2/36 %
دچار اختلال خواب و اضطراب بودند،1/53% اختلال در کارکرد اجتماعی و6/14% نشانه
هایی از افسردگی داشتند. در مجموع 27% زنان به نوعی دچاراختلال در وضعیت سلامت
عمومی بودند. بین سلامت عمومی و وضعیت تأهل (03/0p<) و بین افسردگی و وضعیت تأهل (
006/0p<) رابطه معنادار مشاهده
شد. همچنین بین سلامت عمومی و خودکارآمدی همبستگی معنادار به دست آمد (57/0r= و 001/0p<). نتیجه‌گیری:
زنان مورد بررسی از سلامت عمومی و خودکارآمدی
مطلوبی برخوردار نبودند و انجام
مداخله برای ارتقاء سلامت عمومی زنان مورد بررسی براساس تئوری خودکارآمدی ضروری
است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 322 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | زنان | fa_IR |
| dc.subject | سلامت عمومی | fa_IR |
| dc.subject | خودکارآمدی. | fa_IR |
| dc.subject | پرستاری و بهداشت جامعه | fa_IR |
| dc.title | بررسی رابطه سلامت عمومی و خودکارآمدی در زنان مراجعه کننده به مرکز بهداشتی درمانی شماره 2 چالوس(1391) | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه علوم پزشکی تهران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 20 | |
| dc.citation.issue | 109 | |
| dc.citation.spage | 72 | |
| dc.citation.epage | 79 | |
