ورزش درمانی ترکیبی عضلات مرکزی تنه و کف لگن در بهبود زنان مبتلا به بی‌اختیاری استرسی ادرار

Abstract

زمینه و هدف: به خروج غیر طبیعی ادرار در نتیجه افزایش فشار داخل شکمی بی اختیاری ادراری استرس (Stress Urinary incontinence = SUI) گفته می‌شود که شایع ترین نوع بی اختیاری می باشد. اختلال عملکرد عضلات کف لگن در خانم ها باعث SUI می شود. تقویت این عضلات روشی موثر در درمان می باشد. قدرت عضلات کف لگن رابطه قویی با کارکرد عضلات شکمی دارد. لذا هدف تحقیق حاضر بررسی کارایی تاثیر ورزش های ترکیبی عضلات مرکزی تنه و کف لگن در درمان SUI است. روش کار: پژوهش حاضر، مطالعه نیمه تجربی Before and after)) است که توسط کمیته اخلاق دانشگاه علوم پزشکی تهران تایید شده است. در 22 خانم مبتلا به SUI قبل و بعد از مداخله، ارزیابی کیفیت زندگی و شدت بی اختیاری ادراری توسط پرسشنامهIQOL ( Incontinence quality of life) و معیار ((Visual Analog Scale VAS بررسی شد، همچنین قدرت و تحمل استاتیک و دینامیک عضلات کف لگن توسط معاینه واژینال به صورت توانایی حفظ انقباض و تعداد تکرار انقباض عضلات کف لگن ارزیابی گردید. بیماران ورزش های درمانی تجویزشده را، طی 3 هفته تحت نظارت مستقیم درمانگر انجام دادند. یافته ها: روش‌های کانسرواتیو (conservative)و ورزش درمانی خط اول درمان SUI هستند. نتایج این تحقیق مبین اثرات مفید ورزش درمانی ترکیبی عضلات مرکزی تنه و کف لگن در کاهش شدت بی اختیاری ادرار، بهبود امتیازات پرسشنامه، بهبود قدرت و تحمل استاتیک و دینامیک عضلات کف لگن در افراد مورد مطالعه می باشد. میانگین متغیرهای بررسی شده قبل و بعد از درمان تفاوت معنادار آماری را نشان دادند. (.(p< 0/001 با محاسبه درصد میانگین متغیرها، افزایش 60% در امتیازات کل پرسشنامه IQOL، کاهش 57 % در معیار VAS و افزایش 76% در قدرت عضلات کف لگن مشاهده شد. نتیجه‌گیری: یافته‌های حاصل از این تحقیق نشان دهنده اثرات مفید برنامه جدید ورزش درمانی عضلات کف لگن وعضلات مرکزی تنه در بهبود وضعیت فیزیکی و کیفیت زندگی دراکثر بیماران این طرح می باشد.