نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزاهدی, فریماfa_IR
dc.contributor.authorحیدری نصرآبادی, میتراfa_IR
dc.contributor.authorتاج‌آبادی ابراهیمی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorشعبانی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorابوطالبی, هلیاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:08:37Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:08:37Z
dc.date.available1399-08-23T09:08:37Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:08:37Z
dc.date.issued2011-10-01en_US
dc.date.issued1390-07-09fa_IR
dc.identifier.citationزاهدی, فریما, حیدری نصرآبادی, میترا, تاج‌آبادی ابراهیمی, مریم, شعبانی, محمد, ابوطالبی, هلیا. (1390). بررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس جدا شده از پنیر بومی ایران بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر در روزهای 3 و 14. مجله علوم پزشکی رازی, 18(88), 16-23.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1835-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595244
dc.description.abstract  زمینه و هدف : پروبیوتیک­ها به عنوان میکروارگانیسم­های گوناگونی تعریف می­شوند که دارای اثرات مفید در جلوگیری و درمان شرایط پاتولوژیک ویژه هستند. عمل باکتری­های لاکتیک اسید وابسته به گونه و سویه­ خاص می­باشد و بستگی به میزان کافی باکتری حاضر در روده­ها دارد. پیچیدگی در شناسایی و طبقه­بندی سویه­ها، به دلیل آنکه منافع فقط ممکن است متعلق به سویه های خاص باشد، تحقیقات را مشکل کرده است. به علت آن که تاکنون پژوهشی در مورد کاربرد پروبیوتیک­های بومی ایران انجام نشده است، هدف از این طرح بنیادی کاربردی، مطالعه اثر لاکتوباسیلوس برویس بر ترمیم زخم پوستی می­باشد.   روش ‌ کار : در این مطالعه تجربی، تعداد 22 سویه لاکتوباسیل جدا شده از محصولات لبنی سنتی ایران از نظر تولید اگزوپلی ساکارید با روش فنول سولفوریک بررسی شدند. لاکتوباسیلوس برویس که تولید اگزوپلی­ساکارید بالایی داشت، انتخاب گردید. برای بررسی اثر این پروبیوتیک، موش­های صحرایی نر از نژاد ویستار به گروه­های پنج­­تایی تجربی، کنترل و کنترل منفی تقسیم شدند. زخمی مربع شکل به ابعاد cm 5/1 × 5/1 در پشت موش‌های صحرایی ایجاد شد. دو گروه­ کنترل و تجربی به ترتیب تحت درمان موضعی با اوسرین و اوسرین حاوی Cfu/ml 1011×1 لاکتوباسیلوس برویس قرار گرفتند اما گروه کنترل منفی، درمانی دریافت نکردند. زخم پوستی موش­ها به ترتیب پس از کشته شدن در روزهای 1، 3 و 14 نمونه برداری و تحت مطالعات بافت­شناسی و آماری قرار گرفت. نتایج آزمایش­ها به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شد و از آزمون آماری ANOVA برای تحلیل داده ها استفاده گردید.   یافته­ها : درصد بهبودی زخم (76/91%) و التهاب در گروه تجربی در روز چهاردهم نسبت به گروه­های کنترل (33/74%) و کنترل منفی (51/73%) دارای اختلاف معنی­داری بود (001/0 p< ). تعداد نوتروفیل­ها در گروه تجربی در فازهای بعدی ترمیم در مقایسه با گروه­های کنترل و کنترل منفی کاهش داشت.   نتیجه­گیری : مطالعه حاضر نشان داد که لاکتوباسیلوس برویس به طور معنی­داری موجب کاهش التهاب و تسریع روند بهبود زخم در موش­های صحرائی شد. این یافته­ها می­تواند در آینده نزدیک مورد استفاده کلینیکی قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent695
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectزخم پوستیfa_IR
dc.subjectاگزوپلی‌ساکاریدfa_IR
dc.subjectترمیمfa_IR
dc.subjectلاکتوباسیلوس برویسfa_IR
dc.subjectپروبیوتیکfa_IR
dc.subjectمیکروبیولوژیfa_IR
dc.titleبررسی اثر لاکتوباسیلوس برویس جدا شده از پنیر بومی ایران بر ترمیم زخم پوستی در موش صحرایی نر در روزهای 3 و 14fa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue88
dc.citation.spage16
dc.citation.epage23


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد