اثر تمرین هوازی و ویتامین D بر بیان ژن HSP70 در بافت ریه رت‌های قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه

Abstract

زمینه و هدف: هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر تمرین هوازی و ویتامین D بر بیان ژن HSP70 در بافت ریه رت‌های قرار گرفته در معرض آب اکسیژنه بود. روش کار: در این پژوهش تجربی، 30 سر رت نر نژاد ویستار به‌طور تصادفی به 5 گروه آب اکسیژنه (6=n)، گروه آب اکسیژنه + ویتامین D (6=n)، گروه آب اکسیژنه + تمرین هوازی (6=n)، گروه آب اکسیژنه + تمرین هوازی + ویتامین D (6=n) تقسیم شدند. برنامه تمرین هوازی نیز 5 روز در هفته، به مدت 8، با شیب 10 درجه، سرعت 8 متر و زمان 30 دقیقه در هفته اول شروع شده و در هفته آخر شیب به 10 درجه، سرعت 20 متر و زمان 60 دقیقه رسید. بیان ژن HSP70 با روش Real time & PCR اندازه­گیری شد. یافته­ ها: تمرین هوازی و ویتامین D به تنهایی باعث کاهش معنی‌دار بیان ژن HSP70 در مقایسه با گروه آب اکسیژنه شدند (05/0p<) اما اثر تعامل تمرین هوازی با ویتامین D معنی­دار نبود (05/0p<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد، تمرین هوازی و ویتامین D باعث بهبود استرس اکسیداتیو و التهاب بافت ریه می‌شود.