بررسی اثر ضدباکتریایی نانو ذره مشتق جدید اسپایرواکس ایندول روی ایزوله‌های اشریشیا کلی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف از بیماران مبتلا به عفونت ادراری بیمارستان‌های شهر کرج

Abstract

زمینه و هدف: به دلیل افزایش عفونت دستگاه ادراری ناشی از سویه‌های اشرشیاکلی مولد بتالاکتامازهای وسیع الطیف (ESBLs) و مقاومت آن‌ها به آنتی‌بیوتیک‌های رایج، توسعه عوامل ضد میکروبی موثرجدید به ویژه ترکیبات بیولوژیک مبتنی بر نانوذرات نیاز ضروری می‌باشد. هدف این مطالعه، بررسی اثر ضد باکتریایی نانوذره یک مشتق جدید اسپایروکس ایندول علیه ایزوله‌های اشرشیاکلی مولد ESBLs از بیماران مبتلا به عفونت دستگاه ادراری قرار گرفت. روش‌ کار: این مطالعه مشاهد‌ای - توصیفی روی 60 ایزوله اشرشیاکلی بدست امده از بیمارستان‌های شهر کرج، انجام شد. ایزوله‌ها با آزمون‌های استاندارد بیوشیمیایی شناسایی شدند. حساسیت ضدمیکروبی ایزوله‌ها نسبت به سفپیم، سفتازیدیم، سفتریاکسون و سفوتاکسیم توسط روش انتشار دیسک سنجیده شد. مولدین بتالاکتامازهای وسیع الطیف توسط آزمون دیﺴﮏ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ شناسایی شدند. نانوذرات مشتق جدید اسپایرواکس ایندول با روش الکتروسنتز اماده شدند و توسط میکروسکوپ الکترونی گذاره بررسی شدند. روش میکرودایلوشن براث جهت تعیین حداقل غلظت مهار کنندگی (MIC) نانوذرات به کار گرفته شد. یافته‌ها: مقاومت آنتی‌بیوتیکی 60 ایزوله عبارتند از: سفپیم 33/23%، سفتازیدیم 66/16%، سفتریاکسون 30% و سفوتاکسیم 66/31%. بر اساس آزمون تایید فنوتیپی، 14 ایزوله به عنوان اشرشیاکلی مولد ESBLsشناسایی شدند. مقدار MIC نانوذرات اسپایرواکس ایندول مورد مطالعه μg/ml 50 بدست امد. نتیجه‌گیری: با انجام مطالعات بیشتر، می‌توان نانوذره اسپایرواکس ایندول مورد مطالعه را به عنوان یک ترکیب ضد باکتریایی جدید معرفی کرد.