تاثیر کلاه بر هیپوکلسمی ناشی از فتوتراپی در نوزادان ایکتریک

Abstract

زمینه و هدف: فتوتراپی، نقش قابل ملاحظه‌ای در درمان و پیشگیری هیپربیلی‌روبینمی نوزادان دارد. این روش منجر به بروز برخی عوارض می‌گردد. یکی از عوارضی که شیوع کمتری دارد، هیپوکلسمی است. برخی از مطالعات نشان داد هیپوکلسمی ناشی از فتوتراپی در اثر کاهش غلظت سرمی ملاتونین رخ می‌دهد. لذا، این عارضه با پوشاندن سر با کلاه می‌تواند قابل پیشگیری باشد. هدف از مطالعه موجود تعیین شیوع هیپوکلسمی ناشی از فتوتراپی روتین و مقایسه آن در گروه استفاده کننده از کلاه(گروه B) با گروه فتوتراپی بدون کلاه(گروه A) است. روش بررسی: در این مطالعه کارآزمائی بالینی، 120 نوزاد به طور تصادفی در 2 گروه 60 نفری مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی نوزادان فول‌ترم و وزن بیش از 2500 گرم داشتند. در گروه A، فتوتراپی روتین و در گروه B، با استفاده از کلاه فتوتراپی انجام گرفت. لازم به ذکر است تمامی نوزادان معاینه کاملاً طبیعی داشتند. جهت هر نوزاد، بیلی‌روبین و کلسیم سرم در بدو ورود به بخش نوزادان، 48 ساعت پس از شروع فتوتراپی و 24 ساعت پس از قطع فتوتراپی فرستاده شد. گروه A، گروه کنترل در نظر گرفته شد. با مقایسه سطح کلسیم در دو گروه، نقش کلاه در پیشگیری از هیپوکلسمی وابسته به فتوتراپی مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها توسط Student T Test و x2-test مورد آنالیز قرار گرفتند. یافته‌ها: 18 نوزاد(15%) دچار هیپوکلسمی پس از فتوتراپی شدند. از لحاظ بروز هیپوکلسمی، اختلاف آماری معنی‌داری بین گروه A با فتوتراپی روتین(77/77%) و گروه B با فتوتراپی همراه با کلاه(22/22%) مشاهده شد(000/0=P). نتیجه‌گیری: تحقیق حاضر نشان داد پوشش سر در ناحیه اکسی‌پوت با کلاه در طی فتوتراپی، روش مناسب، بی‌خطر و ارزان جهت پیشگیری از هیپوکلسمی وابسته به فتوتراپی است.