بررسی فراوانی درگیری قلب در 61 کودک مبتلا به بیماری کاوازاکی

Abstract

بیماری کاوازاکی یک بیماری التهابی با درگیری چندین عضو، به خصوص قلب می‌باشد. در ایران تعداد مطالعات مربوط به قلب در این بیماری بسیار کم است. هدف از این مطالعه دست‌یابی به اطلاعات بیماری شناختی در کودکان ایرانی و مقایسه آن با سایر مطالعات بود. در این پژوهش 61 کودک مبتلا به بیماری کاوازاکی که در مدت 5/7 سال به درمانگاه کودکان بیمارستان قلب شهید رجایی ارجاع شده بودند، از نظر درگیری قلب به صورت گذشته و آینده‌نگر مورد بررسی قرار گرفتند. اطلاعات با مراجعه به پرونده و مدارک بیماران و پی‌گیری در درمانگاه جمع‌آوری شد. براساس نتایج به دست آمده 42 بیمار(69%) هیچ علامتی از درگیری قلب نداشتند، آنوریسم عروق کرونر در 8 بیمار(13%) دیده شد و تجمع مایع در پریکارد در اکوکاردیوگرافی در 11% موارد وجود داشت. تغییرات EKG و کاردیومگالی هر یک در 8% بیماران و نارسایی خفیف دریچه میترال در 10% آن‌ها دیده شد. در موارد درمان با آسپیرین همراه با ایمنوگلبولین وریدی، شیوع آنوریسم عروق کرونر نسبت به درمان با آسپیرین تنها، کم‌تر بود. این مطالعه نشان داد که بیماران مبتلا به بیماری کاوازاکی نیاز به درمان معمول(آسپیرین و ایمنوگلبولین وریدی همراه با هم) برای کاهش بروز ضایعه قلبی دارند. تجمع مایع پریکارد در بیماران این مطالعه کم‌تر گزارش شد که شاید علت آن بیش‌تر بودن فاصله‌های اکوکاردیوگرافی و ماهیت گذرای تجمع مایع پریکارد در بیماری کاوازاکی باشد بنابراین توصیه می‌شود هم‌کاران پزشک، کودکان مبتلا به بیماری کاوازاکی را برای بررسی و پی‌گیری درگیری قلبی به پزشکان فوق تخصص قلب کودکان ارجاع دهند.