شیوع سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به برونشیت مزمن و بیماری مزمن انسدادی ریه مراجعه کننده به درمانگاه ریه بیمارستان حضرت رسول اکرم تهران از مهر 1389 تا اسفند 1389

Abstract

زمینه و هدف : سندروم متابولیک ( Metaboloc Syndrome=MetS ) نوعی اختلال فیزیولوژیک و بیوشیمیایی است که با دیابت یا افزایش قند خون ناشتا، چاقی مرکزی، اختلالات سطح پلاسمایی تری گلیسرید و کلسترول و نیز افزایش فشار خون همراه می باشد. برخی نظریه های جدید نشان داده اند که بروز این سندروم در مبتلایان به بیماری های ریوی نظیر برونشیت مزمن و بیماری مزمن انسدادی ریه ( COPD= Chronic Obstructive Pulmonary Disease ) بیشتر از جمعیت عادی است. در این مطالعه قصد داریم تا به بررسی شیوع سندروم متابولیک در مبتلایان به COPD و برونشیت مزمن در یک نمونه ایرانی بپردازیم. روش کار : در این مطالعه مقطعی، 204 بیمار مبتلا به COPD و برونشیت مزمن مراجعه کننده به درمانگاه ریه بیمارستان حضرت رسول اکرم تهران از نظر ابتلا به سندروم متابولیک بررسی شدند.سطح خونی چربی های خون ( TG و HDL )، سطح CRP ، مصرف سیگار و سطح FBS ارزیابی و ارتباط آن با ابتلا به سندروم متابولیک سنجیده شد. یافته ها: شیوع سندروم متابولیک در جمعیت مبتلایان به عوارض ریوی 48% بود. سن بیماران (0.003 = P )، چاقی شکمی (0.001 > P )، FBS بالا (0.04 = P )، TG بالا (0.001 > P ) و CRP مثبت (0.004 = P ) به عنوان متغیرهای مرتبط با MetS ) شناخته شدند. نتیجه ‌ گیری : فراوانی سندروم متابولیک در جمعیت مبتلا به COPD و برونشیت مزمن بیش تر از سایرین است. به نظر می رسد، سن و فرآیندهای التهابی، مهم ترین مکانیسم های دخیل در بروز این سندروم باشند.