نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorغفاری, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorانصارین, خلیلfa_IR
dc.contributor.authorسخی نیا, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorخرمی فر, علیرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:06:17Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:06:18Z
dc.date.available1399-08-23T09:06:17Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:06:18Z
dc.date.issued2013-06-01en_US
dc.date.issued1392-03-11fa_IR
dc.identifier.citationغفاری, محمدرضا, انصارین, خلیل, سخی نیا, ابراهیم, خرمی فر, علیرضا. (1392). بررسی نقش ریسک فاکتورهای ژنتیکی و اکتسابی در سرنوشت آمبولی ریه. مجله علوم پزشکی رازی, 20(108), 70-77.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-2580-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595058
dc.description.abstract  زمینه و هدف : تروآمبولی (Thromboembolism) ریه ریه همراه با بیماری‌های ایسکمیک (Ischemic) قلبی و حوادث عروقی مغز از سه علت شایع مرگ در جهان بشمار می‌روند. نقش ترومبوفیلی‌ها در ایجاد ترومبوزهای شریانی و وریدی کاملا" تائید شده می‌باشند. ولی تاثیر این فاکتورها برسرنوشت بیولوژیک ترومبوآمبولی ریه کاملا" شناخته نشده‌اند در این مطالعه سرنوشت بیولوژیک آمبولی ریه در زمینه ترومبوفیلی‌های ارثی و اکتسابی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.   روش کار : در یک مطالعه توصیفی – تحلیلی 60 بیمار مبتلا به ترومبوآمبولی که شرایط ورود به مطالعه را داشتند. در قالب دو گروه با ریسک فاکتورهای ژنتیکی و ریسک فاکتورهای اکتسابی ترومبوآمبولی (به ترتیب گروه A و B هرکدام 30 نفر) مورد بررسی قرار گرفتند. تمام بیماران دو گروه از نظر سرنوشت آمبولی در ارتباط با وجود یا عدم وجود ریسک فاکتورهای ژنتیکی یا اکتسابی و ارتباط آن با رزولوشین (Resolution) لخته خونی در ابتدای مطالعه و شش ماه بعد از درمان مورد بررسی قرار گرفته و نتایج حاصله بین دو گروه مقایسه گردید   یافته‌ها: ‌ در کل 31 نفر (4/56 درصد) از بیماران مرد و 24 نفر (6/43 درصد) هم زن بودند میانگین سنی کل بیماران مورد بررسی 14±4/44 سال بود که در محدوده سنی 23-75 سال قرار داشتند. ارتباط پایداری لخته‌های خونی در شریان ریوی شش ماه بعد از درمان با ریسک فاکتورهای ژنتیکی از لحاظ آماری معنی‌دار بود (03/0 (p= .   نتیجه ‌ گیری : ‌با توجه به وجود ارتباط معنی‌دار بین وجود ریسک فاکتورهای ژنتیکی و سرنوشت آمبولی ریوی می‌توان با اتخاذ تمهیدات خاص پیشگیری و درمانی (از قبیل مهندسی ژنتیک) جلوی بسیاری از عوارض ریوی و مرگ و میر را گرفت که خود بیمار و سیستم درمانی از این موضوع نفع خواهد برد.fa_IR
dc.format.extent315
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآمبولی ریویfa_IR
dc.subjectترومبوفیلیfa_IR
dc.subjectسی تی آنژیوگرافی.fa_IR
dc.subjectداخلی ریهfa_IR
dc.titleبررسی نقش ریسک فاکتورهای ژنتیکی و اکتسابی در سرنوشت آمبولی ریهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی تبریزfa_IR
dc.citation.volume20
dc.citation.issue108
dc.citation.spage70
dc.citation.epage77


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد