| dc.contributor.author | عسگری, مژگان | fa_IR |
| dc.contributor.author | امیدی, عباسعلی | fa_IR |
| dc.contributor.author | صادقیان, محمدهادی | fa_IR |
| dc.contributor.author | هاشمیان, حمیدرضا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:06:07Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:06:08Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:06:07Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:06:08Z | |
| dc.date.issued | 2004-06-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1383-03-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | عسگری, مژگان, امیدی, عباسعلی, صادقیان, محمدهادی, هاشمیان, حمیدرضا. (1383). ارزیابی ارزش تشخیصی روش AgNOR در افتراق ضایعات خوش‌خیم از بدخیم در سیتولوژی ادرار. مجله علوم پزشکی رازی, 11(39), 107-113. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-123-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595043 | |
| dc.description.abstract | این مطالعه مقطعی(cross sectional) به منظور بررسی ارزش تشخیصی روش AgNOR(Argyrophilic Nucleolar Organizer) در تمایز سلول‌های اوروتلیال غیرنئوپلاستیک از سلول‌های بدخیم در سیتولوژی ادرار به عنوان نشانه فعالیت تکثیری سلولی، انجام شد. در این مطالعه نقاط AgNOR که به روش نقره کلوییدی رنگ شده بود در سلول‌های اوروتلیال دفع شده در ادرار از نظر کمی ارزیابی شد. هفتاد و پنج بیمار شامل 43 مورد از افراد فاقد بدخیمی اوروتلیال و 32 مورد مبتلا به کارسینوم سلول ترانزیشنال(TCC) با درجات بدخیمی(G) متفاوت شامل 6 مورد مبتلا به TCC با درجه بدخیمی I(1G)، 16 مورد با درجه بدخیمی II(2G)، 6 مورد با درجه بدخیمی III(3G) و 4 مورد با درجه بدخیمی IV(4G) که تمام آن‌ها با روش استاندارد طلایی بیوپسی مثانه تأیید شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین شمارش نقاط AgNOR در هسته سلول‌های اوروتلیال در گروه‌های مختلف عبارت بود از: غیرنئوپلاستیک با میانگین 19/3، TCC(1G) با میانگین 86/3، TCC(2G) با میانگین 20/4 و TCC(3G) با میانگین 44/7 و TCC(4G) با میانگین 34/8. با توجه به نتایج به دست آمده میانگین شمارش نقاط AgNOR در هسته سلول‌های اوروتلیال افزایش مرحله به مرحله‌ای را از موارد غیرنئوپلاستیک تا TCC با درجات بدخیمی بالا نشان داد. مقایسه گروه‌ها با آزمون Oneway ANOVA و Post Hoc به روش Scheffe صورت گرفت که میانگین اختلاف‌ها از نظر آماری معنی‌دار بود(0001/0P<). بیش‌ترین اختلاف بین موارد فاقد بدخیمی با بیماران دارای TCC با درجه بدخیمی 3 و 4 و نیز بین موارد TCC با درجه بدخیمی I(1G) با 3G و 4G و بین TCC با درجه بدخیمی II(2G) با این 2 گروه مشاهده شد. از سوی دیگر کم‌ترین اختلاف بین موارد بدون نئوپلاسم و بیماران مبتلا به TCC با 1G و نیز بین بیماران مبتلا به TCC با درجه بدخیمی 3 و 4 وجود داشت. میانگین حداکثر تعداد نقاط AgNOR نیز نتایج مشابهی را در هر گروه نشان داد. هدف از این بررسی ارزیابی AgNOR به عنوان روشی با ویژگی زیاد و حساسیت کم‌تر، ارزان و ساده برای افتراق ضایعات خوش‌خیم از بدخیم در سیتولوژی ادرار بوده است. | fa_IR |
| dc.format.extent | 263 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | 1 – سیتولوژی ادرار | fa_IR |
| dc.subject | 2 – کارسینوم سلول ترانزیشنال | fa_IR |
| dc.subject | 3 – AgNOR | fa_IR |
| dc.subject | آسیب‌شناسی | fa_IR |
| dc.title | ارزیابی ارزش تشخیصی روش AgNOR در افتراق ضایعات خوش‌خیم از بدخیم در سیتولوژی ادرار | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 11 | |
| dc.citation.issue | 39 | |
| dc.citation.spage | 107 | |
| dc.citation.epage | 113 | |
