تأثیر سن شروع سندرم نفروتیک حساس به استرویید بر پیش‌آگهی آن در کودکان

Abstract

سندرم نفروتیک با تغییرات اندک(Minimal Change Nephrotic Syndrome=MCNS)، شایع‌ترین نوع سندرم نفروتیک ایدیوپاتیک(INS) در کودکان است. اغلب کودکان مبتلا به INS به استرویید پاسخ مناسب می‌دهند اما تعداد زیادی از آن‌ها دچار عودهای بعدی می‌شوند. در این مطالعه تاثیر سن شروع بیماری بر پیش‌آگهی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور پرونده پزشکی تمام کودکان 1 تا 10 ساله با تشخیص INS و پاسخ اولیه به استرویید که حداقل 7 سال مراجعه منظم درمانگاهی داشتند، از نظر سن شروع بیماری، جنس، تعداد عودها، گزارش آسیب‌شناسی و استفاده از سایر درمان‌های سرکوب‌گر ایمنی مورد ارزیابی قرار گرفت. کودکان مورد مطالعه در 3 گروه سنی 3-1 سال، 6-4 سال و 10-7 سال در شروع بیماری، بررسی شدند و در نهایت 61 کودک(46 پسر و 15 دختر) که دارای مشخصات مورد نظر برای بررسی بودند با تعداد 23، 24 و 14 نفر به ترتیب در گروه‌های ذکر شده قرار گرفته و مطالعه شدند. نمونه‌برداری کلیه در 46 مورد انجام شد که در 5/76%، MCNS گزارش گردید. داروهای سیکلوفسفامید، کلرامبوسیل و سیکلوسپورین به ترتیب در 18، 4 و 1 نفر از بیماران مورد استفاده قرار گرفته بودند. کودکانی که شروع بیماری آن‌ها در محدوده 3-1 سال، 6-4 سال و 10-7 سالگی بود به ترتیب 92/5±7، 74/3±54/5 و 81/1±57/1 دچار عود شده بودند و دوره بیماری فعال در آن‌ها به ترتیب 15/4±52/5، 57/3±37/5 و 54/1±92/1 سال بود. با توجه به تعداد عودها و دوره فعال بیماری، بین گروه سوم(10-7 سال) و 2 گروه سنی دیگر تفاوت معنی‌داری وجود داشت(05/0P<). بنابراین می‌توان گفت سن شروع بیماری یک عامل مهم در پیش‌آگهی سندرم نفروتیک حساس به استرویید در کودکان می‌باشد.