نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorترکمان, علیfa_IR
dc.contributor.authorخسروی, ابوالفضلfa_IR
dc.contributor.authorنازپرورد, بشیرfa_IR
dc.contributor.authorاکبریان, احسانfa_IR
dc.contributor.authorزنگی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:05:55Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:05:55Z
dc.date.available1399-08-23T09:05:55Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:05:55Z
dc.date.issued2010-04-01en_US
dc.date.issued1389-01-12fa_IR
dc.identifier.citationترکمان, علی, خسروی, ابوالفضل, نازپرورد, بشیر, اکبریان, احسان, زنگی, مهدی. (1389). واریاسیون‌های طبیعی کمپلکس لیگامان گلنوهومرال در جمعیت ایرانی. مجله علوم پزشکی رازی, 17(70), 24-29.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1444-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/595025
dc.description.abstract    زمینه و هدف: اگرچه کمپلکس لیگامان گلنوهومرال در دهه‌های گذشته توصیف شده است ولی واریاسیونهای آناتومیک که دانستن آن برای افتراق آناتومی طبیعی از پاتولوژی است، در جامعه ایرانی ارزیابی نشده است. این مطالعه با هدف ارزیابی شیوع و مشخصات مورفولوژیک واریاسیونهای طبیعی کمپلکس لیگامان گلنوهومرال در جامعه ایرانی انجام گرفته است.روش کار: در این مطالعه 105 شانه کاداور ارزیابی، نمای آرتروسکوپیک لیگامان فوقانی گلنوهومرال، لیگامان میانی گلنوهومرال و لیگامان تحتانی گلنوهومرال جمع آوری و محل این لیگامانها بر اساس ساعت ثبت شده است. میزان تکامل در تشکیل لیگامانهای میانی و تحتانی و وجود MGHL طنابی، کمپلکس بوفورد و فورامن ساب لابرال نیز بررسی و درج شده است. مطالعه مشاهده ای مقطعی بوده و برای تحلیل نتایج آن از تست‌های آماری توصیفی استفاده شده است.یافته‌ها: لیگامان گلونوهومرال فوقانی�و گلونوهومرال میانی در 93 مورد (6/87%) و 100 مورد (2/95%) دیده شد و لیگامان گلونوهومرال تحتانی (IGHL) در تمامی موارد (105 مورد) دیده شد. در بررسی منشا لیگامانها و محل چسبیدن آنها بر روی قدام گلنوئید با توجه به صفحه ساعت، MGHL در 77% موارد در ساعت 1 و 23% در ساعت 2 قرار داشت. منشاء AIGHL در محدوده ای بین ساعت 2 و 4 قرار داشته و در 67 مورد (8/63%)، منشاء آن از محل ساعت 2 گرفته شده، در 33 مورد (4/31%) از ساعت 3 و در 5 مورد (8/4%) از ساعت 4 نشأت گرفته بود. لیگامانهای گلونوهومرال میانی (MGHL) و گلونوهومرال تحتانی(IGHL)  به ترتیب در15% و1/17% موارد بسیار ضعیف تشکیل شده بودند و هیچ موردی از MGHLطنابی، کمپلکس بوفورد و فورامن ساب لابرال وجود نداشت.نتیجه‌گیری: این مطالعه اطلاعات مفیدی درباره واریاسیونهای آناتومیک کمپلکس لیگامان گلنوهومرال بدست داده و مطالعات بعدی با هدف ارزیابی وجود MGHL طنابی، کمپلکس بوفورد و فورامن ساب لابرال در یک جمعیت بزرگتر توصیه می‌شود.fa_IR
dc.format.extent103
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکلیدواژه‌ها: 1- کمپلکس لیگامان گلنوهومرال 2- واریاسیونهای آناتومیک 3- تشکیل لیگامان ضعیف 4- تشکیل لیگامان قویfa_IR
dc.subjectارتوپدیfa_IR
dc.titleواریاسیون‌های طبیعی کمپلکس لیگامان گلنوهومرال در جمعیت ایرانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی ایرانfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue70
dc.citation.spage24
dc.citation.epage29


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد