بررسی غلظت سرمی و ادراری اینترلوکین-6 (IL-6) در کودکان مبتلا به عفونت دستگاه ادراری: افتراق پیلونفریت از سیستیت حاد

Abstract

زمینه و هدف: پیلونفریت یک عفونت جدی و شایع در کودکان است که عفونت کلیه و اسکار ناشی از آن یکی از علل نارسایی کلیه در بسیاری از مناطق جهان از جمله ایران می‌باشد.�در برخی مطالعات گزارش شده است که سطح سرمی و ادراری IL-6 در پیلونفریت حاد افزایش می‌یابد. این مطالعه با هدف اثبات این مسأله و پاسخ به اینکه آیا می‌توان از سطوح سرمی یا ادراری IL-6 به عنوان یک تست غربالگری در تشخیص پیلونفریت حاد استفاده نمود، انجام شده است.روش کار: در این مطالعه­ مقطعی- تحلیلی (Analytical Cross-sectional) و آینده­نگر، 40 کودک با تب و یا علائم مبنی بر عفونت مجاری ادرای و کشت ادراری مثبت که در سال 1387 به بیمارستان کودکان حضرت علی اصغر (ع) مراجعه کردند، مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس اسکن DMSA انجام شده در این کودکان، سطوح سرمی و ادراری IL6 در دو گروه کودکان مبتلا به سیستیت (20 نفر) و پیلونفریت (20 نفر) با هم مقایسه گردید. در تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری Independent T-test، Mann-Whitney U-test، Correlation و Wilcoxon rank و نیز آنالیز ROC (Receiver Operating Characteristics Curve) استفاده شد. یافته­ها: میانگین غلظت IL-6 ادرار در بدو مطالعه بطور معنی ­داری در کودکان مبتلا به پیلونفریت [pg/dl (51/9 =SD) 53/11] از کودکان مبتلا به سیستیت [pg/dl (18/2 =SD) 00/4] بیشتر است (002/0=P). میانگین غلظت سرمی IL-6 نیز در فاز حاد بیماری به­طور معنی­داری در کودکان مبتلا به پیلونفریت [pg/dl (40/8 =SD) 59/15] از کودکان مبتلا به سیستیت [pg/dl (58/4 =SD) 21/3] بیشتر است (001/0>P). مقدار غلظت ادراری IL-6 معادل pg/dl 60/6 دارای حساسیت 70% و ویژگی 95% در تفکیک بیماران مبتلا به پیلونفریت حاد از مبتلایان به سیستیت حاد می­باشد و غلظت سرمی برابر pg/dl 25/9� نیز از حساسیت 80% و ویژگی 95% در تفکیک این دو گروه از کودکان برخوردار می­باشد.نتیجه­گیری: به نظر می­رسد غلظت ادراری و سرمی IL-6 از قدرت ارزش تشخیصی بالایی در افتراق پیلونفریت از سیستیت برخوردار است و می­تواند به عنوان شاخصی مهم در تشخیص به موقع عفونت دستگاه ادراری فوقانی از تحتانی در فاز حاد بیماری در کودکان بکار رود.