میزان آسکوربیک اسید (ویتامین C) در پلاسما و لکوسیت‌های تک هسته‌ای بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس تیپ دو

Abstract

در این مطالعه بررسی میزان تغییرات آسکوربیک اسید در بیماران دیابتی تیپ دو انجام شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان آسکوربیک اسید تام پلاسما و لکوسیت‌های تک هسته‌ای در خون بیماران مبتلا به دیابت ملیتوس تیپ دو در گروه‌های سنی مختلف و نیز گروه‌های چهارگانه از نظر میزان قند خون ناشتا و مقایسه آن با میزان ویتامین C موجود در پلاسما و لکوسیت‌های تک هسته‌ای افراد سالم بود. جمعیت مورد مطالعه شامل 62 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو و 38 فرد سالم در محدوده سنی 30 تا 65 سال بودند. نتایج به‌دست‌آمده ارتباطی بین روش کنترل قند خون و میانگین غلظت آسکوربیک اسید تام پلاسما و لکوسیت‌های تک‌هسته‌ای نشان نداد. همچنین بین سطح آسکوربیک اسید پلاسما و لکوسیت‌های تک هسته‌ای با سطح قندخون، رتینوپاتی، سن شروع دیابت و مدت ابتلا به دیابت ارتباطی مشاهده نشد. میانگین آسکوربیک اسید تام پلاسما و لکوسیت‌های تک هسته‌ای در گروه بیماران و افراد گروه شاهد اختلاف معنی‌داری را نشان نداد (05/0P>). اما بررسی نتایج، کاهش قابل ملاحظه‌ای را در میزان آسکوربیک اسید تام لکوسیت‌های تک هسته‌ای بیماران با سطح قند خون بیش از 250 میلی‌گرم در دسی‌لیتر نسبت به افراد گروه شاهد و بیماران دارای سطح قند خون کمتر از 149 میلی‌گرم در دسی‌لیتر نشان داد(05/0‍P<). به‌علاوه میزان آسکوربیک اسید تام پلاسما در بیماران با سطح قند خون از 25 میلی‌گرم در دسی‌لیتر اختلاف معنی‌داری را با آسکوربیک اسید تام پلاسما در افراد شاهد مشخص نمود(05/0‍P<). این اختلاف در مقایسه با بیماران با میزان قند خون کمتر از mg/dl149 نیز معنی‌دار بود. این مشاهدات پیشنهاد می‌کنند که ذخیره آسکوربیک اسید بافتی ( لکوسیت‌های تک هسته‌ای ) در بیماران با گلوکز mg/dl250 یا بالاتر دچار اختلال می‌باشد و از این نظریه که اسکوروی داخل سلولی در عوارض تخریبی مزمن سهیم می‌باشد، حمایت می‌نماید.