مقایسه آنتی مولرین هورمون و سایر هورمون های جنسی در خانم های مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک و گروه شاهد

Abstract

زمینه و هدف: آنتی مولرین هورمون که توسط سلول‌های گرانولوزای فولیکول‌های کوچک تخمدانی ترشح می‌شود، اخیرا بعنوان یک مارکر برای تعیین تشخیص تخمدان پلی کیستیک مطرح شده است، این مطالعه به بررسی هورمون آنتی مولرین و سایر هورمون‌های جنسی بعنوان یک مارکر افتراق پرداخت.

روش کار: این مطالعه به صورت مورد - شاهدی بر روی 176 نفر از مراجعین به درمانگاه ولی عصر که 88 نفر آن‌ها بر اساس معیارهای تشخیصی Rotterdam مبتلا به سندروم تخمدان پلی کیستیک (Polycystic ovaries syndrome: PCOS) شناخته شده‌اند، انجام شد. مطالعه با ثبت اطلاعات بدست آمده از پرونده‌های بیماران در پرسشنامه‌ها و سپس آنالیز آن‌ها با نرم افزار SPSS 19 انجام شد.

یافته‌ها: زنان مبتلا به PCOS دارای شاخص توده بدنی (Body Mass Index-BMI) و سطوح هورمونی LH و نسبت LH به FSH و تستوسترون بالاتر از زنان همسن و مشابه در گروه کنترل بودند. همچنین سطح آنتی مولرین هورمون (AMH) مستقل از سایر عوامل با میانگین ng/ml 7/77/8 در گروه مورد در مقایسه با ng/ml2.9 در گروه کنترل بطور معنی دار بالاتربود (0001/0p<).

نتیجه‌گیری: بر اساس این مطالعه، هورمون آنتی مولرین مستقل از سایر عوامل، در زنان مبتلا به PCOS بالاتر از گروه کنترل است. همچنین این هورمون در مبتلایان به PCOS ارتباطی با هورمون‌های جنسی و سایر فاکتورها ندارد. شاید بتوان از اندازه‌گیری این هورمون بعنوان یک مولفه تشخیصی استفاده نمود. مع‌هذا انجام مطالعات بیشتر جهت تعیین ارزش آن توصیه می‌شود.