نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزنوزی, فتانهfa_IR
dc.contributor.authorسیمین‌دخت هاشمی جم, منیژهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:05:29Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:05:29Z
dc.date.available1399-08-23T09:05:29Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:05:29Z
dc.date.issued2009-01-01en_US
dc.date.issued1387-10-12fa_IR
dc.identifier.citationزنوزی, فتانه, سیمین‌دخت هاشمی جم, منیژه. (1387). مقایسه اثر تحریک الکتریکی از راه پوست با ترکیب دارویی پتیدین- پرومتازین بر کاهش درهای زایمانی در مرحله فعال زایمان. مجله علوم پزشکی رازی, 15, 87-93.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-1066-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594989
dc.description.abstract       زمینه و هدف: برای کنترل درد زایمان از عوامل متعدد استفاده شده است که یکی از انواع موثر آن‌ها در کارآزمایی‌های بالینی، ترکیب دارویی پتیدین- پرومتازین می‌باشد. تحریک الکتریکی از راه پوست(TENS-Transcutaneous Electrical Nerve Stimulation) نیز روشی جدید است که در آن تحریکات الکتریکی خفیفی از راه پوست باعث سرکوب درد از طریق بلوک سیگنال درد قبل از رسیدن به عصب می‌گردد. این روش در مورد دردهای مزمن مثل درد پایین کمر، دردهای رماتیسمی و در مورد دردهای حاد جراحی و تروما نیز موثر نشان داده است. در این مطالعه این دو روش با یکدیگر مقایسه شده‌اند. هدف از این مطالعه مقایسه اثر TENS با ترکیب دارویی پتیدین- پرومتازین در کاهش دردهای زایمانی در مرحله فعال زایمان می‌باشد.روش بررسی: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 100 خانم باردار که جهت زایمان به بیمارستان شهید اکبری‌آبادی تهران مراجعه کرده بودند، به صورت یک در میان تحت درمان ضد درد پتیدین (50 میلی‌گرم عضلانی) و پرومتازین (25 میلی‌گرم عضلانی) توأم (گروه B) یا TENS (گروه A) قرار گرفتند. سپس، شدت درد در حداکثر انقباضات رحمی از فرد پرسیده می‌شد. چهارده ساعت پس از انجام زایمان نیز میزان تخفیف درد و میزان رضایت از روش به کار رفته از بیمار پرسیده می‌شد. شدت درد براساس Visual Analogue Scale (VAS) سنجیده می‌شد. داده‌های دموگرافیک نیز در هر مورد ثبت شد. سپس داده‌ها وارد رایانه شد و با استفاده از نرم‌افزار SPSS- 15 مورد آنالیز تحلیلی قرار گرفت. داده‌ها توسط Chi2, regression,t-test. آنالیز شدند. P Value کمتر از 05/0 معنی‌دار در نظر گرفته شد.یافته‌ها: متوسط شدت درد در دیلاتاسیون 3 تا 4 سانتی‌متر در گروه A 05/1±65/7 و گروه B 14/1±16/8 بود که اختلاف بین دو گروه معنی‌دار بود (003/0P=). متوسط شدت در دیلاتاسیون 6 تا 7 سانتی‌متر در گروه A 76/0±55/8 و در گروه B 87/0±38/8 بود و اختلاف بین دو گروه معنی‌دار نبود (05/0P>). متوسط شدت درد در دیلاتاسیون فول در گروه A 84/0±73/8 و در گروه B 69/0±54/8 بود که این اختلاف نیز معنی‌دار نبود (05/0P>). متوسط تعداد انقباض در 10 دقیقه در دیلاتاسیون فول در گروه A به طور معنی‌داری بیشتر از گروه B بود (22/7±18/6 در برابر 66/0±87/3؛ 02/0P=). متوسط زمان زایمان در گروه A، 64/2±49/3 ساعت و در گروه B، 5/1±31/3 ساعت بود که اختلاف بین دو گروه معنی‌دار نبود (05/0P>).نتیجه‌گیری: آنچه از نتایج این مطالعه و مقایسه آن با مطالعات قبلی در این زمینه به دست می‌آید این است که روش TENS روش بی‌عارضه، ارزان و مناسب برای کنترل دردهای زایمانی می‌باشد که البته می‌توان آن را به صورت درمان مکمل نیز به کار برد تا از تجویز زیاد داروهای ضد درد جلوگیری شود.fa_IR
dc.format.extent202
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectزایمان کم‌دردfa_IR
dc.subjectتحریک الکتریکی از راه پوست (TENS)fa_IR
dc.subjectپتدین- پرومتازینfa_IR
dc.subjectزنان و زایمانfa_IR
dc.titleمقایسه اثر تحریک الکتریکی از راه پوست با ترکیب دارویی پتیدین- پرومتازین بر کاهش درهای زایمانی در مرحله فعال زایمانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.spage87
dc.citation.epage93


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد