بررسی سازگاری اجتماعی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت شیمی درمانی شهر بوکان در سال 1394

Abstract

زمینه و هدف: سرطان پستان حادثه‌ای بسیار استرس‌زا است که سازگاری اجتماعی از موثرترین مکانیسم‌های مقابله‌ای با آن در این گروه از بیماران می‌باشد .آگاهی از وضعیت سازگاری اجتماعی این گروه از بیماران گامی مهم در راستای ارتقای آن می باشد. لذا مطالعه فوق با این هدف صورت گرفت. روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی است که بر روی 83 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان شهر بوکان انتخاب شده به صورت نمونه‌گیری در دسترس انجام گرفت. برای انجام پژوهش از پرسشنامه سازگاری اجتماعی که دربردارنده 45گویه در7 حیطه بر اساس طیف لیکرت 5 درجه ای بود و روایی ان با استفاده از روایی محتوی و پایایی آن با آلفای کرونباخ معادل 89/0 تعیین شده بود استفاده شد. برای توصیف مشخصات فردی- اجتماعی، از آمار توصیفی و برای تجزیه و تحلیل داده‌های مرتبط با هدف مطالعه از آمار تحلیلی و آزمون ANOVA استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته‌ها: طبق یافته‌ها، میانگین سنی افراد شرکت کننده مطالعه 03/7± 32/42سال بوده، 14/57% (47 نفر) بیماران خانه دار، 28/39% (32) بیماران دارای تحصیلات دیپلم، 28/64 (53) دارای درآمد ماهیانه دخل برابر از خرج داشتند. میانگین نمره کلی سازگاری اجتماعی مشارکت کنندگان از 225 برابر 53/0±28/125 بود. در بررسی حیطه های مختلف، بیشترین میانگین حیطه نقش والدی و ارتباط فرد با فرزندان با 59/1±18/19 از نمره کلی 20 وکمترین میانگین مربوط به حیطه روابط زناشویی با میانگین نمره14/1±96/15 از نمره کلی50 بود. نتیجه‌گیری: با توجه به سطح پایین سازگاری اجتماعی در زنان مبتلا به سرطان پستان، توجه به مقوله فوق از سوی مسئولین جهت بسترسازی های لازم در این زمینه و معطوف نمودن توجه پرسنل درمانی به این امر حین ارائه خدمات درمانی و مراقبتی امری ضروری است.