بررسی بار اقتصادی شکستگی هیپ(ناحیه لگن استخوانی) در بیماران مراجعه کننده به بخش ارتوپدی بیمارستان سینا

Abstract

زمینه و هدف: پوکی استخوان اصلی‌ترین علت شکستگی‌های گردن استخوان ران در دوران سالمندی می‌باشد. این شکستگی‌ها هزینه سنگینی را از بودجه‌های خدمات بهداشتی به خود اختصاص می‌دهند. شاید ارزشیابی دقیقی از این هزینه‌ها، کمک بزرگی در جهت انجام مطالعات اقتصادی ـ بهداشتی به منظور ارزیابی کفایت و اثربخشی راهبردهای غربالگری و پیشگیری در مورد این مشکل بهداشتی باشد. در کشور ما تا به امروز هیچ آمار و اطلاعاتی در مورد بار اقتصادی ناشی از شکستگی‌های لگن محاسبه نشده است. هدف از این مقاله برآورد متوسط هزینه‌های مستقیم پرداخت شده به ازای هر بیمار دچار شکستگی لگن می‌باشد. روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی بر روی پرونده 200 بیمار مراجعه کننده با شکستگی لگن به بخش ارتوپدی بیمارستان سینا در طی سال‌های 1382-1377 صورت گرفت. برای هر کدام از بیماران پرسشنامه‌ای دقیق از هزینه‌های مربوط به خدمات بیمارستانی انجام شده، تهیه گردید و از روی پرونده هر کدام از آنها اطلاعات مورد نیاز استخراج و به داخل هر پرسشنامه منتقل گردید. علاوه بر اطلاعات مربوط به هزینه‌ها، اطلاعات شامل نوع تروما و شکستگی، سن، وضعیت تاهل، جنس، نوع پروتز و وسایل استئوسنتز به کار برده شده، سابقه ابتلا به بیماری، مصرف دارو، مصرف سیگار، وضعیت سلامتی در زمان مرخص شدن از بیمارستان، سابقه شکستگی در اقوام درجه اول و... در داخل هر پرسشنامه ثبت گردید. یافته‌ها: متوسط هزینه پرداخت شده به ازای هر بیمار با شکستگی لگنی 320/933/4 ریال(588 دلار) برآورد گردید. متوسط روزهای بستری به ازای هر بیمار، 16 روز، سن متوسط بیماران، 60 سال و سن متوسط بیماران بالای 50 سال، 71 سال محاسبه شد. 49% بیماران، مرد و 51% آنها، زن بودند. 72% از شکستگی‌ها سرویکال و 28% از آنها تروکانتریک تشخیص داده شده بودند.بیش‌ترین وسیله به کار برده شده در اعمال جراحی پیچ و پلاک فشاری( D.H.S ) با 5/41% موارد بود و در نهایت 5/2% از بیماران در طول اقامت در بیمارستان فوت شدند. نتیجه‌گیری کلی: با در نظر گرفتن هزینه متوسط 320/933/4 ریال، به ازای هر بیمار مراجعه کننده با شکستگی لگن و شکستگی پروگزیمال گردن استخوان ران و برآورد کل هزینه‌های درمان معادل با 000/720/932/226 ریال در سال، باید این شکستگی‌ها را به عنوان مسأله بزرگ اقتصادی ـ بهداشتی در نظر گرفت و ابزار مناسبی در جهت پیشگیری از این مشکل بهداشتی تعیین کرد.