بررسی و مقایسه ی اثر ضد میکروبی اکسیدگرافن و آنتی بیوتیک های متداول بر روی سویه های بیمارستانی واستاندارد باکتری استافیلوکوکوس اورئوس

Abstract

زمینه و هدف: گرافن شکل ورقه شده و تراشیده‌ی هیدروفوب گرافیت است. گرافن بسیار واکنش‌پذیر و فاقد سازگاری زیستی می‌باشد اما پس از اکسیداسیون به شکل اکسیدگرافن محلول در آب می‌گردد. اکسیدگرافن در زیست پزشکی ازجمله انتقال ژن و دارو، تصویربرداری زیستی، ساخت حسگرهای پزشکی و همچنین به عنوان آنتی‌بیوتیک، کاربرد یافته است. استافیلوکوکوس اورئوس یک کوکسی گرم مثبت و بی‌هوازی اختیاری است که مهم‌ترین گونه در جنس استافیلوکوک از نظر پزشکی محسوب می‌شود. به علت مقاومت باکتری‌ها، استفاده از مواد زیست سازگار به عنوان آنتی‌بیوتیک حائز اهمیت است. هدف از این تحقیق، سنتز نانو ذره‌ی اکسیدگرافن و بررسی خاصیت ضدمیکروبی آن روی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس استاندارد و مقاوم می‌باشد. روش کار: سنتز اکسیدگرافن به روش هامر انجام شد. در این تحقیق پس از کشت باکتری استافیلوکوکوس بیمارستانی و استاندارد اثر ضد میکروبی اکسیدگرافن به تنهایی و با آنتی‌بیوتیک‌های متداول با روش سنجش قطر هاله و طیف‌سنجی بررسی، مقایسه و آنالیز شد. با روش تعیین غلظت کشندگی MBC و تعیین حداقل غلظت مهاری MIC خاصیت باکتری‌کشی تیمار‌های مختلف تعیین شد. یافته‌ها: نتایج آزمایشات اثر مهاری اکسیدگرافن بر روند رشد باکتری‌های مورد مطالعه را نشان داد. همچنین نتایج به دست آمده از تیمار هم‌زمان اکسیدگرافن و آنتی‌بیوتیک‌های متداول، اثر هم‌افزایی اکسیدگرافن را نشان داد. آنالیز آماری داده‌های حاصل از سینرژیسم آنتی‌بیوتیک‌های اریترومایسین و جنتامایسین با اکسید گرافن معنادار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به معضل مقاومت باکتری‌ها تولید مواد ضدمیکروبی جدید همواره مورد توجه بوده است. ازآنجایی‌که اکسید گرافن خاصیت مهاری و کشندگی آنتی‌بیوتیک‌ها را بهبود بخشید و با توجه به اینکه هزینه‌ی تولید اکسید گرافن نسبتاً کم و دارای توجیه اقتصادی است به نظر می‌رسد که می‌توان از اکسید گرافن برای ایجاد ترکیبات دارویی جدید استفاده نمود.