بررسی اثرات آغوزگاو بر التیام زخم های باز در خوکچه هندی

Abstract

زمینه وهدف: آغوز یا کلستروم تنها منبع طبیعی فاکتورهای رشد انتقالی آلفا و بتا و فاکتور رشد شبیه انسولین 1 و 2 می باشد که در ترمیم زخم نقش دارند. هدف از این مطالعه بررسی اثرات التیامی آغوز گاو در زخم های باز در مدل خوکچه هندی بوده است. روش کار : پودر لیوفیلیزه آغوز گاو به شکل پماد 10 درصد در التیام زخم های باز مورد استفاده قرار گرفت. تعداد 12 سر خوکچه هندی به دو گروه تیمار (پماد 10% آغوز) و شاهد (پایه پماد) تقسم شدند که هر گروه شامل 6 سر خوکچه هندی بود. حیوانات تحت بیهوشی قرار گرفتند و زخم هایی به مساحت 400 میلی متر مربع به ضخامت تمام پوست در روی سطح پشتی آن ها ایجاد شد و جمع شدن زخم و میزان التیام کلی زخم ها مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: جمع شدن زخم ها و التیام کلی آن ها در گروه تیمار در مقایسه با گروه شاهد بیشتر بود اما این یافته ها از نظر آماری اختلاف معنی داری نداشتند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که آغوز گاو می تواند درکیفیت التیام زخم تاثیر داشته باشد و مطالعات بیشتر در زمینه تاثیر آن بر زخم های سوختگی و عفونی نیاز است.