یافته های تازه درباره سلولهای پاریتال معده

Abstract

شناسایی کانالهای یونی سلولهای پاریتال معده در پنج سال اخیر مورد توجه قرار گرفته و مکانیسم های بخوبی روشن گردیده است. (Patch – clamp) ترشح اسید کلریدریک این سلولها به روش پاچ-کلامپ بصورت وزیکولهائی با غشای حاوی پمپ (Oxyntic) سیتوپلاسم ناحیه رأسی سلولهای اکسینتیک است. تحریک سلولها موجب پیوستن وزیکولهای توبولی به غشای رأسی سلولها می شود و H,K-ATPase این روند سطح غشاء رأسی را ده برابر می کند. همراه با این پیوستگی مسیر نفوذ کلر و پتاسیم هم در غشاء رأسی فعال می گردد. پس از تحریک سلول، انتقال قابل ملاحظه کلر در وزیکولهای تحریک شده کانالیکولها بوجود می آید. تحریک ترشح اسید با هیپرپولاریزاسیون غشاء رأسی همراه است. این عمل انتقال کلر را زیاد و احتمال باز شدن کانالیکولها را چند برابر می کند. در حال حاضر مدل مورد قبول فرایند انتقال در غشاء راسی سلولهای پاریتال بر اساس انتقال کلر و پتاسیم به موازات هم است و در طول تحریک، پیوستگی وزیکولهای غشاء رأسی منجر به گسترش غشاء رأسی می شود و پمپ هیدروژن- پتاسیم را در معرض لومن غدّه قرار می دهد. مکانیسم های ترشح اسید کلریدریک از جدار معده تا (patch-clamp) با بکار گیری روشهای حدودی مشخص شده است. گرچه روند ترشح اسید معده مورد توجه بعضی از الکتروفیزیولوژیست ها بوده است، شناسایی مستقیم انواع کانالهای مسئول انتقال یونی از خلال سلولهای اپی تلیال، اندازه گیری خواص الکتریکی در سلولهای ترشح کننده اسید و شناسایی کانالهای یونی این سلولها در پنج سال اخیر مورد توجه بیشتری قرار گرفته است.