مطالعه گذشته نگر درمان آمپیم مزمن با دو روش توراکوسکوپی و توراکوتومی

Abstract

زمینه و هدف: آمپیم همچنان به‌عنوان موضوع قابل بررسی در حیطه جراحی مطرح است. در مراحل اولیه آمپیم اساس درمان آنتی‌بیوتیک‌ تراپی و درناژ فضای پلور می‌باشد ولی در آمپیم ارگانیزه که Pleural Peel تشکیل شده نیاز به تخلیه چرک لکوله و دکورتیکاسیون جهت کمک به اتساع ریه وجود دارد. هر چند ارزش (Video Assisted Thoracoscopic Surgery (VATS در درمان آمپیم شناخته شده است ولی ارزش درمانی آن در آمپیم ارگانیزه کماکان مورد بحث است. در این مطالعه دو روش درمانی VATS و توراکوتومی در درمان آمپیم ارگانیزه بررسی و مقایسه شده است. روش کار: 50 بیمار که طی 7 سال در این مرکز با تشخیص آمپیم ارگانیزه مقاوم به درمان‌ تحت عمل دکورتیکاسیون قرار گرفته بودند، بررسی و مقایسه شدند. مطالعه به صورت توصیفی گذشته‌نگر از طریق بازخوانی پرونده‌ها از سال 1383 تا 1390 در بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) انجام و اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSSآنالیز شده است. یافته‌ها: 21 مورد از طریق VATS و 29 مورد از طریق توراکوتومی درمان شدند. متوسط سن بیماران 6/37 سال و 86% از بیماران مرد بودند. میزان مورتالیتی در کل 5/6% بود که بین دو گروه تفاوتی وجود نداشت. مدت زمان جراحی در گروه توراکوتومی از گروه VATS کوتاه‌تر بود. مدت زمان نیاز به آنتی‌بیوتیک قبل و بعد از جراحی و نیز مدت زمان نیاز به درناژ فضای پلورال در گروه VATS کوتاه‌تر بود. میزان تبدیل VATS به توراکوتومی 33% بود. میزان موفقیت نیز بین دو گروه با یکدیگر تفاوتی نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج حاصل از مطالعه مذکور ارزش درمانی VATS و توراکوتومی در درمان آمپیم ارگانیزه مرحله III که Pleural Peel تشکیل شده یکسان بوده است. ولی با توجه به مزایای شناخته شده VATS، به مطالعات مداخله‌ای با حجم بزرگ‌تر جهت مقایسه این دو روش در درمان آمپیم مزمن نیاز است.