اثربخشی آموزش یوگا بر میزان توجه دیداری و شنیداری کودکان با نشانگان بیش فعالی

Abstract

زمینه و هدف: موضوع "توجه" یکی از پیچیده‌ترین و مهم‌ترین عوامل مؤثر در آموزش و یادگیری است؛ که مشکلات عمده‌ای را در عملکرد تحصیلی، اجتماعی، شناختی، هیجانی و سپس عملکرد شغلی و خانوادگی در بزرگ‌سالی کودکان بیش‌فعال ایجاد می‌کند؛ بنابراین پژوهش باهدف بررسی میزان اثربخشی آموزش ورزش یوگا بر بهبود توجه دیداری و شنیداری کودکان پسر با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی انجام گرفت. روش کار: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه‌ی آماری پژوهش شامل کودکان 6 ساله پیش‌دبستانی سال 96- 95 شهر تهران بود روش تحقیق نیمه آزمایشی، طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه کنترل استفاده شد. در این راستا، دانش آموزان دوره‌ی راهنمایی دو مدرسه‌ی پیش​دبستانی شهر تهران با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب و غربال شدند. درنهایت، 35 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند و مبتنی بر نتایج مقیاس درجه‌بندی اسنپ (Snap iv) انتخاب و با روش تصادفی به گروه‌های آزمایش و کنترل تقسیم شدند (گروه آزمایش 18 نفر و گروه کنترل 17 نفر). آموزش ورزش یوگا (20 جلسه در 7 هفته) بر روی گروه آزمایش انجام گرفت. ابزار مورداستفاده این پژوهش مقیاس درجه‌بندی اسنپ و آزمون نپسی (NEPSI) بود. تجزیه‌ و تحلیل داده‌های این پژوهش با روش آماری تحلیل کوواریانس صورت گرفت. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش ورزش یوگا بر بهبود توجه دیداری و شنیداری کودکان با اختلال نارسایی توجه/ بیش فعالی مؤثر است (001/0 p<). نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های پژوهش حاضر پیشنهاد می‌شود از یوگا برای بهبود توجه دیداری و شنیداری کودکان با اختلال کمبود توجه/ بیش‌فعالی استفاده شود.