بررسی اثرات اسید ایکوزاپنتانوئیک (EPA) بر ریشه کنی عفونت هلیکوباکترپیلوری، برخی فاکتورهای التهابی و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم

Abstract

زمینه و هدف: باتوجه به شیوع بالای عفونت هلیکوباکترپیلوری و عوارض ناشی از مزمن شدن آن، همچنین فعالیت ضدباکتریایی علیه هلیکوباکترپیلوری و خواص ضدالتهابی اسیدهای چرب امگا-3، مطالعه حاضر با هدف بررسی اثر مکمل یاری با اسیدایکوزاپنتانوئیک ( EPA= Eicosapentaenoic Acid ) بر ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری، سطح برخی نشانگرهای التهابی و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم انجام گرفت. روش کار: در یک کارآزمایی بالینیِ دوسوکور تصادفیِ کنترل شده( IRCT: 201101122709N16 ) ، 64بیمار آلوده به هلیکوباکترپیلوری (31 مورد و 33 شاهد)، درکنار درمان4دارویی عفونت، به طورتصادفی روزانه 2گرم مکمل EPA یا روغن (Triglycerides Chain Medium) MCT به عنوان دارونما، به مدت 12هفته دریافت کردند. دریافت غذایی افراد توسط یادآمد24ساعته خوراک ( 24 hour food recall ) جمع آوری و با نرم افزار Nutritionist IV آنالیز شد. نمونه گیری از خون ناشتا و اندازه گیری وزن، قد و سطح فعالیت بدنی در ابتدا و انتهای مطالعه انجام گرفت. یافته ها: توزیع جنسیت، میانگین سن، وزن، دریافت روزانه انرژی، درشت مغذی ها، ریزمغذی های مرتبط با وضعیت آنتی اکسیدانی ، سطح فعالیت بدنی و متغیرهای بیوشیمیایی، در ابتدای مطالعه بین دوگروه تفاوت معنی داری نداشت. تفاوت معنی داری نیز در وزن، سطح فعالیت بدنی و دریافت غذایی روزانه، قبل و بعد از مطالعه در دو گروه دیده نشد. میزان ریشه کنی عفونت، سطح اینترلوکین-6 ( IL-6 )، اینترلوکین-8 ( IL-8 ) و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی TAC ( Total Antioxidant Capacity ) بین دوگروه تفاوت معنی داری نداشت، در حالی که سطح پروتئین واکنش گر C باحساسیت بالا( hs-CRP: high sensitivity C-Reactive Protein ) در گروه EPA به طورمعنی دار کاهش داشت (02/0= p ). نتیجه گیری: 12هفته مکمل یاری با اسیدایکوزاپنتانوئیک، بر ریشه کنی عفونت هلیکوباکترپیلوری، سطح سرمی IL-6 ، IL-8 و TAC تأثیر معنی داری نداشته و می تواند سطح hs-CRP را کاهش دهد.