بررسی شیوع آسیب به دندانها حین لوله‌گذاری تراشه بوسیله لارینگوسکوپ مکینتاش استاندارد در مقایسه با لارینگوسکوپ مکینتاش تغییریافته

Abstract

لارینگوسکوپ مکینتاش بیش از نیم قرن است که بعنوان یکی از شایعترین انواع لارینگوسکوپ‌ها جهت لوله‌گذاری بیماران استفاده می‌شود. در رابطه با آسیب به دندانها، حتی با وجود متخصصین مجرب بیهوشی نیز نمی توان ازآسیب به دندانهای پیشین فوقانی جلوگیری کرد. بطور کلی 3 فاکتور مهم در این آسیب دخالت دارند که عبارتند از: 1- آناتومی دهان و دندان بیمار 2- مهارت متخصص بیهوشی 3- نوع تیغه لارینگوسکوپ. هر 3 فاکتور بطور همزمان در بروز این آسیبها دخالت دارند. بر اساس این مطلب، در این تحقیق ما لارینگوسکوپ مکینتاش را جهت کاهش آسیب به دندانها تغییر دادیم(قسمت ابتدایی تیغه برداشته شد). در 100 بیمار مورد مطالعه پس از القای بیهوشی برای لارینگوسکوپی 1 بار از لارینگوسکوپ استاندارد و 1 بار از نوع تغییر یافته استفاده کردیم. در بهترین نمای مدخل گلوت، فاصله بین هر دو لارینگوسکوپ تا دندانهای پیشین مرکزی فک بالا بوسیله کولیس اندازه‌گیری شد. نمای مدخل گلوت بر اساس درجه بندی CORMACK-LEHANE تعیین شده بود.کلیه این اعمال توسط یک متخصص بیهوشی انجام گرفت و در صورتیکه در فاصله بین 2 لارینگوسکوپی، درصد اشباع اکسیژن شریانی پایینتر از 90% می‌شد، لارینگوسکوپی قطع و بیمار اکسیژن 100% می‌گرفت. در 23 مورد از 100 مورد، تیغه لارینگوسکوپ استاندارد کاملأ با دندانها تماس داشت یعنی فاصله بین تیغه تا دندان صفر بود. در مقابل تنها در 2 مورد از 100 مورد، تیغه لارینگوسکوپ تغییر یافته، با دندانها برخورد پیدا کرد. نمای لارینگوسکوپی در تیغه استاندارد بدین ترتیب بود. درجه 1 ،84 نفر ـ درجه 2 ،11 نفر ـ درجه 3 ،5 نفر و درجه 4 ، صفر(هیج بیماری نداشتیم). نمای لارینگوسکوپی در تیغه تغییر یافته شامل درجه 1 ، 38 نفر- درجه 2 ، 44 نفر – درجه 3 ، 18 نفر – درجه 4 ، صفر بود. اولین اقدام موفقیت آمیز جهت لوله‌گذاری بیماران زمانی که از لارینگوسکوپ تغییر یافته استفاده شد، 72% بود اما زمانی که از لارینگوسکوپ استاندارد استفاده شد در تمام موارد اولین اقدام موفقیت آمیز بود. با توجه به مسائل فوق باید گفت که تغییر در تیغه لارینگوسکوپ باعث افزایش فاصله دندانها از تیغه لارینگوسکوپ و در نتیجه کاهش فشار و آسیب به دندانها می‌گردد. اما از سوی دیگر، این تغییر باعث افزایش درجه نمای لارینگوسکوپی شده که نشان دهنده کاهش دید آزمایش کننده است.