تاثیر تمرین در آب بر پاسخ های ایمنی پروتئین های CRP و کمپلمان C3 و C4 در بیماران آرتریت روماتوئید

Abstract

زمینه و هدف: تمرین ورزشی با بهبود سلامتی در بسیاری از جمعیت‌ها در ارتباط است. به نظر می رسد که فعالیت های ورزشی در جمعیت مبتلا به آرتریت روماتوئید ممکن است باعث کاهش نشانه های این بیماری شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر فعالیت منظم ورزشی بر تغییرات پاسخ ایمنی در جمعیت RA است. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی کنترل شده، 30 بیمار مبتلا به بیماری RA به طور تصادفی به دو گروه مساوی تمرین هوازی و گروه شاهد ، تقسیم شدند. برنامه تمرین ورزشی 8 هفته با شدت 75-65 درصد حداکثر ضربان قلب بیشینه، سه جلسه در هفته و هر جلسه به مدت 60 دقیقه اجرا شد. نمونه خونی آزمودنی‌ها در سه نوبت 24 ساعت قبل، 24 ساعت بعد و دو ماه بعد از آزمون گرفته شد. مقدار پروتئین واکنشگر-C، پروتئین کمپلمان C3 و C4 با روش های استاندارد اندازه‌گیری شدند. تحلیل داده‌ها در سطح خطای آلفای 5 درصد و توسط نرم افزار SPSS نسخه 17 انجام شد. یافته ها: نتایج نشان داد بعد از 8 هفته تمرین منظم ورزشی کاهش معنی داری در مقادیر سرمی CRP )034/0 (P<و ) C431/0(P< در گروه تجربی نسبت به قبل از تمرین مشاهده شد، اما در گروه شاهد چنین نبود. همچنین در تحقیق حاضر تغییرات C3 معنی دار نبود (002/0P<). نتیجه گیری: تمرینات منظم ورزشی می توانند باعث کاهش سطوح شاخص های التهابی شوند و در نتیجه نقش به سزایی در پیشگیری و کنترل بیماری‌های قلبی-عروقی در بیماران RA نیز داشته باشند. کلید واژه ها: آرتریت روماتوئید، تمرین هوازی در آب ، پروتئین های فاز حاد، زنان