کاربرد مدل ریسک رقابتی در شناسایی عوامل موثر بر زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال

Abstract

سابقه وهدف:سرطان کولورکتال یکی از شایع ترین سرطان های دستگاه گوارش در ایران نیز می باشد. در سال های اخیر میزان بقای این سرطان افزایش داشته است. بنابراین هدف این مطالعه برآورد بقا و تعیین عوامل موثر بر بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال با استفاده از مدل ریسک رقابتی است.

مواد و روش ها: در این تحقیق از اطلاعات 1060 بیمار مبتلا به سرطان کولورکتال ثبت سرطان مرکز تحقیقات گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی طی سال های 83 تا 94 به صورت یک مطالعه گذشته نگر استفاده شد.تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از مدل ریسک رقابتی صورت گرفت.نرم افزار مورد استفاده برای تجزیه وتحلیل داده ها stata نسخه 11 و سطح معنی داری نیز 0.05 در نظر گرفته شد .

یافته ها: درپایان پیگیری مشخص شد که به ترتیب تعداد380 نفر(35.8%) مرگ در اثر سرطان کولورکتال ، 49 نفر(4.6 %) مرگ در اثر سایر وقایع و 631 نفر (59.5%) تا پایان مطالعه زنده مانده بودند. میانگین مدت زمان بقا برای 1060 بیمار برابر با 1.46± 56.96 ماه با میانه ی 45.5 ماه بود. تحلیل چند متغیره این داده ها نشان داد که عواملی همچون، سن حین تشخیص و شاخص توده ی بدنی(BMI) بر مرگ در اثر سرطان کولورکتال اثر معنی داری دارند(0.05>P).

نتیجه گیری: در حضور ریسک های رقیب به کارگیری مدل رگرسیون ریسک رقابتی نسبت به مدل رگرسیون کاکس کارایی بیش تری در شناسایی عوامل خطر بر پیش آگهی زمان بقای بیماران مبتلا به سرطان کولورکتال داشت.