تاثیر تمرین ترکیبی دراز مدت توان بخشی و یوگا بر تغییر پذیری ضربان قلب بیماران CABG POST

Abstract

زمینه و هدف: جراحی بای پس عروق کرونر (CABG) عوارض جانبی برای قلب بیمار به همراه دارد. از جمله مهم‌ترین پیامدهای نامطلوب بعد از جراحی CABG بی‌نظمی و اختلال در ضربان قلب و تغییرپذیری ضربان قلب است. هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین دراز مدت ترکیبی یوگا و بازتوانی بر پارامترهای تغییر پذیری ضربان قلب (HRV) بیماران Post CABG بود. روش کار: در این مطالعه نیمه تجربی، 14 بیمار CABG به صورت تصادفی به دو گروه بازتوانی (کنترل؛ 7 N=) و بازتوانی و یوگا (تجربی؛ 7 N=) تقسیم شدند. پس از ارزیابی‌های بالینی اولیه، انجام تست ورزش و سنجش HRV، آزمودنی­ها به بخش بازتوانی بیمارستان قلب شهید رجایی تهران مراجعه و به مدت هشت هفته و سه جلسه در هفته برنامه تمرین مربوط به خود را انجام داده و مجددا ارزیابی­های مورد نظر از آنها به عمل آمد. از آزمون تی وابسته برای انجام تغییرات درون گروهی و آزمون تی مستقل جهت مقایسه بین دو گروه در سطح معنی داری 05/0استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد در گروه تجربی در انحراف استاندارد تناوب های N تا N (SDNN) (05/0=p) و در گروه کنترل در فرکانس پایین( LF) (032/0=p) و فرکانس بالا (HF) (017/0=p) تفاوت معنی‌داری مشاهده شد، همچنین بین دو گروه در HF تفاوت معنی‌داری مشاهده شد (030/0=p). نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد ترکیب تمرینات یوگا و بازتوانی تاثیرات سودمندی بر تغییر پذیری ضربان قلب دارد. با بهبود شاخص HRV میزان مرگ و میر مرتبط با تغییرات ضربان قلب و اختلال اتونوم کاهش می­یابد. لذا ترکیب برنامه­های بازتوانی و یوگا به بیماران POST CABG پیشنهاد می­شود.