| dc.contributor.author | گندمکار, امین | fa_IR |
| dc.contributor.author | صفری بک, مهدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | گندمکار, الهام | fa_IR |
| dc.contributor.author | آقاجانی, علی | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T09:01:35Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T09:01:35Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T09:01:35Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T09:01:35Z | |
| dc.date.issued | 2015-12-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1394-09-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | گندمکار, امین, صفری بک, مهدی, گندمکار, الهام, آقاجانی, علی. (1394). تأثیر دو نوع متفاوت تیپ بر نیروی برشی قدامی زانو حین پرش- فرود تک‌پا در والیبالیست‌های مرد نخبه با پیچ‌خوردگی مزمن خارجی مچ پا. مجله علوم پزشکی رازی, 22(138), 23-31. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-7043 | |
| dc.identifier.issn | 2228-7051 | |
| dc.identifier.uri | http://rjms.iums.ac.ir/article-1-4083-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594685 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: امروزه تیپ‌های متفاوتی جهت پیش‌گیری و درمان پیچ‌خوردگی مچپا استفاده می‌شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر دو نوع تیپ (ورزشی و کنزیو) بر حداکثر نیروی برشی قدامی زانو طی فرود پس از پرش در والیبالیست‌هایی با بیثباتی مزمن مچ پا بود.
روش کار: در این پژوهش نیمهتجربی، دوازده والیبالیست نخبه مرد با بیثباتی مزمن مچ پا، با میانگین سنی10/3±04/22 سال، جرم 56/4±74/79 کیلوگرم و قد 85/5±75/188سانتی‌متر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از آزمودنی‌ها آزمون پرش- فرود طی شرایط با پای‌برهنه، با تیپ ورزشی و تیپ کنزیو به عمل آمد. از دستگاه صفحه نیروسنج جهت ثبت نیروهای عکس‌العمل زمین استفاده شد. مؤلفه خلفی نیروی عکس‌العمل در صفحه ساجیتال به عنوان نیروی برشی قدامی زانو در نظر گرفته شده و به وزن بدن هنجار گردید. برای تحلیل داده ها از آزمون آنالیز واریانس با داده‌های تکراری در نرم‌افزار SPSS، نسخه20 در سطح معنا‌داری 95% استفاده شد.
یافتهها: بین سه شرایط تیپ ورزشی، تیپ کنزیو و پای‌برهنه در حداکثر نیروی برشی قدامی زانو حین فرود پس از پرش تفاوت معنا‌داری وجود نداشت (05/0 P> برای تمامی شرایط).
نتیجهگیری: استفاده از دو نوع تیپ مورد بررسی نمی‌تواند منجر به کاهش خطر بروز آسیب به لیگامان صلیبی قدامی زانو در حرکت فرود تک‌پایی شود. بنابراین نمی‌توان دو نوع تیپ مذکور را عاملی ایمن و پیشگیرانه در آسیب ACL حین فرود دانست. | fa_IR |
| dc.format.extent | 685 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علوم پزشکی رازی | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Razi Journal of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | نیروی برشی قدامی | fa_IR |
| dc.subject | تیپ غیر ارتجاعی | fa_IR |
| dc.subject | تیپ ارتجاعی | fa_IR |
| dc.subject | پرش- فرود | fa_IR |
| dc.subject | اسپرین مزمن خارجی مچ پا | fa_IR |
| dc.subject | طب ورزش | fa_IR |
| dc.title | تأثیر دو نوع متفاوت تیپ بر نیروی برشی قدامی زانو حین پرش- فرود تک‌پا در والیبالیست‌های مرد نخبه با پیچ‌خوردگی مزمن خارجی مچ پا | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناس ارشد آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، گروه آسیب و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناس ارشد بیومکانیک ورزشی، گروه بیومکانیک ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران | fa_IR |
| dc.contributor.department | کارشناس ارشد آسیب‌شناسی و حرکات اصلاحی، گروه آسیب و حرکات اصلاحی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه فردوسی، مشهد، ایران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 22 | |
| dc.citation.issue | 138 | |
| dc.citation.spage | 23 | |
| dc.citation.epage | 31 | |
