اثر تمرینات هوازی بر هورمونهای جنسی و مارکرهای التهابی زنان مبتلا به آسم

Abstract

زمینه و هدف: شیوع و شدت آسم بعد از بلوغ در زنان بیشتر از مردان است. محققان به اثر هورمون‌های جنسی در واسطه‌های التهابی اشاره می‌کنند. فعالیت بدنی در کاهش التهاب و سطوح هورمون‌های جنسی و بهبود عملکرد ریوی بیماران آسمی موثر است. از این رو هدف مطالعه حاضر بررسی اثر 12 هفته تمرینات هوازی بر تغییرات هورمون‌های جنسی و مارکرهای التهابی در اواسط فاز لوتئال زنان مبتلا به آسم بود. روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی است که در آن 24 زن مبتلا به آسم خفیف تا متوسط و دوره جنسی منظم انتخاب و به دو گروه تمرین (13 نفر) و کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین در برنامه تمرینی هوازی، سه روز در هفته و هر جلسه 60 دقیقه شرکت کردند. قبل و بعد از آخرین جلسه تمرین و در اواسط فاز لوتئال، استروژن، پروژسترون و مارکرهای التهابی خونی اندازه گیری شدند. داده های تحقیق با استفاده از آزمون‌های آماری t وابسته، t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: 21 نفر (12 نفر تمرین و 9 نفر کنترل) پروتکل را کامل کردند. بعد از 12 هفته تمرینات هوازی، کاهش معنی‌داری در سطح سرمی اینترلوکین 5 (87/3-=t ,001/0=p)، اینترلوکین 4 (68/2-=t ,026/0=p) و درصد حجم بازدمی قوی در ثانیه اول (22/2=t ,039/0=p) گروه تمرین در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد. مدل رگرسیون خطی نشان داد که کاهش غلظت پروژسترون به صورت معنی‌دار در کاهش سطح سرمی اینترلوکین 5 نقش دارد (497/0=R2 ,14/3=t ,01/0=p). نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان داد که 12 هفته برنامه تمرینی هوازی از طریق تغییرات سطح پروژسترون می‌تواند نقش مفیدی در کاهش برخی از مارکرهای التهابی سرم زنان مبتلا به آسم داشته باشد.