نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعالی دائی, نسیمfa_IR
dc.contributor.authorزرین, سحرfa_IR
dc.contributor.authorعیشی, علیfa_IR
dc.contributor.authorرحیمی‌راد, محمدحسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T09:01:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T09:01:25Z
dc.date.available1399-08-23T09:01:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T09:01:25Z
dc.date.issued2012-04-01en_US
dc.date.issued1391-01-13fa_IR
dc.identifier.citationعالی دائی, نسیم, زرین, سحر, عیشی, علی, رحیمی‌راد, محمدحسین. (1391). بررسی ارتباط تعداد پلاکت و حجم متوسط پلاکتی با ترومبوآمبولی ریوی. مجله علوم پزشکی رازی, 19(94), 20-26.fa_IR
dc.identifier.issn2228-7043
dc.identifier.issn2228-7051
dc.identifier.urihttp://rjms.iums.ac.ir/article-1-2097-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/594672
dc.description.abstract  زمینه و هدف: ترومبوآمبولی ریه ( PTE =PneumoThromboEmbolism )، سومین علت مرگ و میر ناشی از بیماری های عروقی پس از انفارکتوس قلبی و بیماری های عروقی مغزی می باشد. مطالعات پیشین، بیان‌گر افزایش فعالیت پلاکتی در بیماران مبتلا به ترومبوآمبولی ریوی ( PTE ) بوده اند. حجم متوسط پلاکتی ( MPV=Mean Platelet Value )، با فعالیت پلاکتی در ارتباط است. پلاکت های بزرگ نسبت به پلاکت های کوچکتر حاوی فاکتورهای لخته زای بیشتری هستند. هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه حجم متوسط پلاکتی ( MPV ) و تعداد پلاکت در بیماران مبتلا به PTE و گروه شاهدمی باشد.   روش اجرا: در این مطالعه مورد شاهدی، 210 بیمار مبتلا به PTE مورد بررسی قرار گرفتند. تشخیص PTE بالینی بوده و توسط CT آنژیوگرافی تایید گردید. 210 فرد سالم که از نظر سن، جنس و شاخص توده بدنی با بیماران هماهنگ شده بودند، به عنوان گروه شاهد تعیین شدند. اطلاعات اصلی فردی، کلینیکی و آزمایشگاهی بیماران و گروه شاهد جمع آوری و ثبت شد. میزان MPV و تعداد پلاکت در اولین روز بستری ارزیابی شد.   نتایج: میانگین سنی در بیماران و گروه شاهدبه ترتیب 78/19 ± 6/52 و 68/20 ± 43/49 سال بود (109/0= p ). MPV به صورت معناداری در بیماران نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. (به ترتیب 086/1 ± 57/10 در برابر 109× 861/0 ± 807/9 fL ؛ 001/0= p ) تعداد پلاکت در بیماران و گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. (به ترتیب 22/92 ± 76/231 در برابر 109× 32/67 ± 76/243 در لیتر؛ 129/0= p ).   بحث و نتیجه گیری: حجم متوسط پلاکتی ( MPV )، یک آزمایش ساده و ارزان است که در تمام بیماران به طور معمول انجام می شود و می تواند به عنوان مشخصه‌ای برای فعالیت پلاکتی در بیماران مبتلا به PTE مورد استفاده قرار بگیرد. ما نشان دادیم که MPV در بیماران مبتلا به PTE افزایش یافته است. تعداد پلاکت در بیماران و گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت.fa_IR
dc.format.extent516
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علوم پزشکی رازیfa_IR
dc.relation.ispartofRazi Journal of Medical Sciencesen_US
dc.subjectحجم متوسط پلاکتیfa_IR
dc.subjectتعداد پلاکتfa_IR
dc.subjectترومبوآمبولی ریویfa_IR
dc.subjectفعالیت پلاکتی.fa_IR
dc.subjectخون و انکولوژیfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط تعداد پلاکت و حجم متوسط پلاکتی با ترومبوآمبولی ریویfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی ارومیهfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue94
dc.citation.spage20
dc.citation.epage26


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد