بررسی شیوع اختلالات شناختی در مبتلایان به دیابت تیپ 2 مراجعه‌کننده به بیمارستان فیروزآبادی تهران

Abstract

زمینه و هدف: دیابت یک بیماری مزمن شایع در جهان است که به دلیل عواقب شدید بیماری، هزینه‌های سنگینی را برای سلامت عمومی ایجاد می‌کند. دیابت تیپ 2 با افزایش و تسریع اختلالات شناختی در افراد مسن مرتبط می‌باشد که گستره آن تغییرات شدیدی مثل آلزایمر و دمانس واسکولار می‌باشد. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی اختلالات شناختی در بیماران دیابتی تیپ 2 می‌باشد همچنین ارائه همراهی که این اختلال با میزان HbA1C، سن، جنس و طول مدت دیابت دارد. روش کار: این مطالعه مقطعی– توصیفی بر روی بیماران دیابتی تیپ دو مراجعه‌کننده به مرکز آموزشی درمانی فیروزآبادی در سال 1396 انجام شده است. بعد از تکمیل چک‌لیست اطلاعات دموگرافیک، پرسشنامه آزمون وضعیت ذهنی (تست MMSE) از آن‌ها به عمل می‌آمد. اطلاعات از طریق نرم‌افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: این مطالعه بر روی 100 بیمار دیابتی تیپ دو با میانگین سنی 6/7±58 انجام شد. 41% از افراد مورد مطالعه را آقایان و 59% آن‌ها را خانم‌ها تشکیل دادند. در بین مردان 30 نفر دارای تست MMSE مختل از نوع خفیف و 15 نفر دارای تست MMSE مختل از نوع متوسط بودند. درحالی‌که 42 نفر از زنان دارای تست MMSE مختل از نوع خفیف و 17 نفر دارای تست مختل از نوع متوسط بودند. در این مطالعه نشان داده شد که شاخص‌های کنترل قند خون HbAC1 و FBS با چگونگی تست MMSE ارتباط معنی‌داری داشتند. نتیجه‌گیری: در این مطالعه نشان داده شد که اختلال شناختی در بیماران دیابتی با جنسیت بیماران، سن ابتلا به دیابت و مدت ابتلا به دیابت ارتباط معنی‌داری دارد. همچنین نتایج حاصل نشان داد که بالاتر بودن FBS و قند دو ساعت پس از غذا شانس ایجاد اختلال شناختی بیشتر خواهد کرد.