تأثیر مواجهه با نویز بر سیستم شنوایی کارگران با استفاده از ادیومتری تون خالص (PTA)، گسیل‌های صوتی گذرای گوش (TEOAEs) و گسیل‌های صوتی محصول اعوجاج (DPOAE)

Abstract

زمینه و هدف: نتایج مطالعات مختلف نشان می دهد که سلول‌های مویی خارجی مسئول تولید گسیل های صوتی گوش (OAE) در پاسخ به تحریکات صوتی می باشند و اولین ساختاری هستند که توسط نویز با شدت بالا دچار آسیب می شوند. هدف از تحقیق حاضر بررسی پاسخ های ادیومتری تون خالص، دامنه گسیل های صوتی گذرای گوش (TEOAE) و گسیل های صوتی محصول اعوجاج (DPOAE) در کارگران در معرض نویز غیرمجاز در مقایسه با کارمندان بخش اداری بود. روش کار: مطالعه به صورت مورد-شاهد انجام گرفت. گروه های مورد مطالعه متشکل از 89 کارمند اداری (شاهد) و 134 کارگر در معرض نویز غیر مجاز بود. آستانه های ادیومتری، TEOAE و DPOAE در همه افراد مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: میانگین آستانه‌های شنوایی در فرکانس های 1 الی 4 کیلوهرتز برای گروه مورد بالاتر از گروه شاهد بود و این تفاوت در فرکانس های 3 و 4 کیلوهرتز از نظر آماری معنی دار بود (01/0>p). درصد بیشتری از کارگران گروه مورد دارای عدم TE و DP بودند. همچنین دامنه هایTEOAEدر هر چهار فرکانس1 الی 4 کیلوهرتز در گروه مورد کاهش معنی داری را نشان داد (01/0>p). دامنه های DPOAE در گروه مورد از نظر آماری کاهش قابل توجهی را در 4/4 کیلو هرتز نشان داد (001/0>p). نتیجه‌گیری: کاهش بارز دامنه های OAE و افزایش آستانه های ادیومتری کارگران در معرض نویز می تواند نشان دهنده آسیب حلزون شنوایی این افراد باشد. در این مطالعه حساسیت فرکانسی DPOAE بالاتر از TEOAE بود و همخوانی بیشتری با نتایج ادیومتری داشت.