مقایسه میزان بروز عارضه تهوع و استفراغ در دو روش بیحسی اپی‌دورال و بیهوشی عمومی پس از عمل هیسترکتومی شکمی

Abstract

بمنظور بررسی تاثیر نوع بیهوشی برروی میزان بروز تهوع و استفراغ پس از عمل، در یک مطالعه بالینی 61 بیمار کاندید عمل هیسترکتومی شکمی بصورت تصادفی به دو گروه تقسیم و با دو روش بیحسی اپی‌دورال (34= n ) و عمومی (27= n ) تحت بیهوشی قرار گرفتند. اطلاعات مربوط به حوادث 24 ساعت پس از عمل در مورد بروز تهوع و استفراغ بروش یک سوکور جمع‌آوری گردید. در گروه بیهوشی عمومی قبل از القاء بیهوشی به بیماران فنتانیل بمیزان µ g/kg 1 و مورفین بمیزان mg/kg 1/0 تجویز شد. القاء بیهوشی با استفاده از تیوپنتال ( mg/kg 5) و ساکسینیل کولین ( mg/kg 1) صورت گرفت و بیهوشی با هالوتان و اکسید نیتروژن ( NO ) ادامه داده شد. همچنین از پانکرونیم جهت شلی عضلانی و داروهای بازگرداننده (نئوستیگمین و آتروپین) در انتهای عمل استفاده شد. در گروه بیحسی اپی‌دورال از داروهای بیحسی موضعی استفاده شد (بوپیواکائین و لیدوکائین) ولی هیچ‌گونه داروی مخدر اپی‌دورال تجویز نشد. میزان بروز تهوع و استفراغ ( Post Operative Nausea and Vomiting, PONV ) در گروه بیهوشی عمومی 74% و در گروه اپی‌دورال 41% بود و این اختلاف از نظر آماری معنی‌دار بود(02/0= P ) همچنین میزان بروز عارضه تهوع و استفراغ بر حسب شدت این عارضه و در رابطه با نوع بیهوشی تعیین شد.