آنتروکوک های مقاوم به وانکومایسین در بیماران بستری

Abstract

آنتروکوک ها میکروارگانیسم های های گرم مثبتی هستند که درحال حاضر بعنوان یکی از مهمترین علل مرگ و میر در بیماران بستری به شمار می آیند. آنتروکوک ها چهارمین عامل ایجاد عفونت های بیمارستانی بوده، مسئول 10% کل این عفونت ها هستند. توانایی آنتروکوک ها در ایجاد مقاومت به طیف وسیعی از آنتی بیوتیک ها و نیز قدرت انتقال این مقاومت به سایر میکروارگانیسم ها و نقش آنها به عنوان مخزن منتشر کننده مقاومت، اهمیت این باکتری ها را دو چندان کرده است. در این مطالعه استقرار (Colonization) گوارشی آنتروکوک های مقاوم به وانکومایسین در بیمارانی که بیش از 7 روز در چند بیمارستان آموزشی (فیروزگر، حضرت رسول اکرم، علی اصغر، شریعتی، هاشمی نژاد و رازی) در شهر تهران بررسی بوده اند، مورد بررسی قرار گرفت. از 300 بیمار بستری و 100 مراجعه کننده سرپایی به آزمایشگاه (افراد شاهد)، نمونه مدفوع به صورت کامل یا به وسیله سوآب راست روده ای (Rectal) جمع آوری شد. از 300 کشت مدفوع بیماران بستری، در 290 مورد آنتروکوک جدا شد. در گروه شاهد از کلیه 100 نمونه جمع اوری شده، آنتروکوک جدا گردید. این آنتروکوک های جدا شده، از نظر مقاومت به وانکومایسین و پنی سیلین، با آزمون (Test) حساسیت دارویی به روش انتشار از دیسک (Disc diffusion) بررسی شدند. همه گروه شاهد به وانکومایسین حساس بودند درحالیکه در بیماران بستری، 2 مورد جدا شده به وانکومایسین مقاوم بودند و 22 مورد مشکوک بودند. برای تایید مقاومت از آزمون حساسیت به روش رقیق کردن متوالی (Serial dilution) برای تعیین حداقل غلظت مهاری (MIC) استفاده شد که این غلظت (MIC) در 4 مورد از موارد مشکوک به همراه 2 مورد مقاوم، که قبلا تایید شده بودند، بیشتر از 64 میلی گرم در لیتر بود. بنابراین این 6 مورد مقاوم در نظر گرفته شدند. نتایج حاصل، مقاومت حدود 2.07% را در بیماران بستری مورد مطالعه نشان می دهد که قابل مقایسه با نتایج مطالعات اروپایی می باشد.