مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس و مصرف بتا گلوکان جو بر مقادیر پلاسمایی ابستاتین و کوله سیستوکینین در زنان دارای اضافه وزن

Abstract

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه تأثیر هشت هفته تمرین پیلاتس و مصرف β گلوکان جو بر مقادیر پلاسمایی ابستاتین وکوله سیستوکینین در زنان دارای اضافه وزن بود. روش کار: در این تحقیق نیمه تجربی 32 زن با دامنه سنی 63/6 ±70/39 سال، قد 30/6 ± 85/157 سانتی‌متر، وزن 25/6 ± 38/69 کیلوگرم و شاخص توده بدنی 15/1 ± 76/27 کیلوگرم بر مترمربع به‌طور تصادفی به چهار گروه کنترل، تمرین پیلاتس، نان جو و ترکیبی تقسیم شدند. ابتدا جهت سنجش سطوح ابستاتین و کوله‌سیستوکینین از آزمودنی‌ها خون‌گیری به عمل آمد. سپس آزمودنی‌های گروه تمرین پیلاتس و گروه ترکیبی تحت تأثیر تمرین پیلاتس (8 هفته، 3 جلسه در هفته، هر جلسه 1 ساعت) قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه‌های‌ ترکیبی و نان جو، یک عدد نان جو حاوی 5 گرم بتاگلوکان را به مدت ۸ هفته (یک بار در روز) دریافت کردند. گروه کنترل هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند. سطوح ابستاتین و کوله سیستوکینین پس از 8 هفته تمرین پیلاتس مجدداً به روش الایزا اندازه‌گیری شد. مقایسه درون‌گروهی داده‌ها با آزمون t – همبسته و مقایسه بین گروهی با تحلیل واریانس یک‌طرفه (ANOVA) انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد پس از 8 هفته تمرین پیلاتس و مصرف βگلوکان جو در هیچ‌یک از گروه‌های تحقیق در سطح ابستاتین تغییرات معناداری مشاهده نشد (05/0p> )؛ اما در دو گروه ترکیبی و گروه نان جو افزایش معنی‌دار کوله‌سیستوکینین مشاهده شد (05/0 p≤). نتیجه‌گیری: بر اساس این یافته‌ها استنباط می‌شود که هشت هفته تمرینات پیلاتس و مصرف βگلوکان جو باعث افزایش معنادار مقادیر پلاسمایی کوله سیستوکینین در زنان دارای اضافه وزن می‌شود.