نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorمحسنی, مسعودfa_IR
dc.contributor.authorخطیبی, علیfa_IR
dc.contributor.authorامامی, آزادهfa_IR
dc.contributor.authorقنبری, عاطفهfa_IR
dc.contributor.authorکریمی, بهنازfa_IR
dc.contributor.authorقاجار, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:33:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:33:04Z
dc.date.available1399-08-23T08:33:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:33:04Z
dc.date.issued2016-01-01en_US
dc.date.issued1394-10-11fa_IR
dc.identifier.citationمحسنی, مسعود, خطیبی, علی, امامی, آزاده, قنبری, عاطفه, کریمی, بهناز, قاجار, علی. (1394). اثرات پیش درمانی با هیوسین، آتروپین و دارونما بر ثبات همودینامیک و زمان ریکاوری در بیماران تحت درمان الکتروشوک. بیهوشی و درد, 6(4), 16-25.fa_IR
dc.identifier.issn2228-6659
dc.identifier.issn2322-3324
dc.identifier.urihttp://jap.iums.ac.ir/article-1-5216-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/592495
dc.description.abstractچکیده زمینه و هدف: درمان بیماران مبتلا به اختلالات شدید روان­پزشکی به­کمک الکتروشوک و تحت بیهوشی عمومی منجر­به تحریک سیستم عصبی اتونوم و عوارض همودینامیک می­گردد. برخی صاحب­نظران معتقدند جهت به­حداقل رساندن این عوارض به­ویژه برادیکاردی یا آسیستول یکی از روش­ها پیشگیری به­کمک تجویز داروهای آنتی­کولینرژیک قبل از اعمال شوک می­باشد. این مطالعه با هدف  تعیین و مقایسه اثرات پیش درمانی با هیوسین، آتروپین و دارونما در بیماران تحت الکتروشوک بر ثبات همودینامیک، زمان ریکاوری و عوارض الکتروشوک انجام شد. مواد و رو ش­ها: 60 نفر از بیماران کاندید درمان به­روش الکتروشوک  به­طور تصادفی به سه گروه تقسیم و تحت پیش درمانی با آتروپین یا هیوسین یا دارونما قرار گرفتند. روش بیهوشی در هر سه گروه یکسان بود و قبل و بعد از اعمال شوک الکتریکی ضربانات قلبی و فشارخون و بروز آریتمی در فواصل زمانی مشخص ثبت شد. عوارضی چون آژیتاسیون و ترشح بزاق و طول زمان لازم برای ریکاوری در آنها ثبت شد. و سه گروه از نظر این متغیرها مورد مقایسه قرار گرفتند. یافته­ ها: تاکیکاردی پس از پیش درمانی در گروه­های دریافت کننده هیوسین و آتروپین به­طور معنی­داری از گروه دارونما بالاتر بود. که به­طور خاص گروه هیوسین در دو زمان بعد از پیش درمانی و بلافاصله بعد از شوک نسبت به گروه آتروپین تاکیکاردی بیشتری داشتند. فشارخون شریانی در سه گروه تفاوت معنی­داری نداشت. در هیچ گروهی برادیکاردی شدید یا آسیستول مشاهده نشد. ترشحات بزاقی در دو گروه دریافت کننده هیوسین و آتروپین کمتر از دارونما بود. این دو دارو تاثیر معنی­داری بر بروز آریتمی یا آژیتاسیون یا زمان لازم برای ریکاوری نداشتند. نتیجه­ گیری: تجویز پیش دستانه آنتی­کولینرژیک­ها به­ویژه هیوسین بوتیل بروماید قبل از الکتروشوک ترشحات بزاقی را کاهش داده و تاثیری بر آژیتاسیون و زمان ریکاوری ندارد اما از طرف دیگر تاکی­ کاردی ناشی از اعمال شوک را تشدید می­کند بنابراین استفاده روتین از آنها قبل از اعمال الکتروشوک با هدف جلوگیری از برادیکاردی یا آسیستول احتمالی  توصیه نمی­شود.fa_IR
dc.format.extent470
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن رژیونال آنستزی و درد ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofبیهوشی و دردfa_IR
dc.relation.ispartofAnesthesiology and Painen_US
dc.subjectالکتروشوکfa_IR
dc.subjectهیوسینfa_IR
dc.subjectآتروپینfa_IR
dc.subjectهمودینامیکfa_IR
dc.subjectفارماکولوژی بیهوشیfa_IR
dc.titleاثرات پیش درمانی با هیوسین، آتروپین و دارونما بر ثبات همودینامیک و زمان ریکاوری در بیماران تحت درمان الکتروشوکfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeكاربرديfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی ایرانfa_IR
dc.citation.volume6
dc.citation.issue4
dc.citation.spage16
dc.citation.epage25


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد