| dc.contributor.author | یگانه, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | علماییان, فرانک | fa_IR |
| dc.contributor.author | مقتدایی, مهدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | شاه حسینی, غلامرضا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T08:32:07Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T08:32:07Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T08:32:07Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T08:32:07Z | |
| dc.date.issued | 2011-01-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1389-10-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | یگانه, علی, علماییان, فرانک, مقتدایی, مهدی, شاه حسینی, غلامرضا. (1389). مقایسه میزان شدت درد پس از درمان خار پاشنه با تزریق موضعی کورتون و امواج ماورای صوت. بیهوشی و درد, 1(4), 17-24. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2228-6659 | |
| dc.identifier.issn | 2322-3324 | |
| dc.identifier.uri | http://jap.iums.ac.ir/article-1-90-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/592420 | |
| dc.description.abstract | زمینه و هدف: روش نفرولیتوترپسی جلدی هم اکنون به عنوان یک روش متداول برای خارج ساختنسنگ های کلیوی و قسمت فوقانی میزنای بکارمیرود. جهت انجام نفرولیتوترپسی جلدی دو روش بیهوشی عمومی وبیحسی نخاعی مورد استفاده قرار میگیرد. در این مطالعه سعی شده است دو روش بیهوشی عمومی و بی حسینخاعی از نظر میزان حجم خونریزی و نیاز به تزریق خون به عنوان یک عامل مهم در انتخاب نوع روش بیهوشی درانجام این جراحی مورد ارزیابی قرار گیرند.روش مطالعه: مطالعه حاضر بصورت یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده طراحی و اجرا شد . نمونه گیری ازبیماران کاندیدای نفرولیتوترپسی جلدی در بیمارستان شهید هاشمی نژاد انجام شد که به روش تصادفی بلوکی ، دردو گروه بیهوشی عمومی و بیحسی نخاعی قرار گرفتند . در گروه بی حسی نخاعی برای بیماران 3 میلی لیتر0% در نظر گرفته شد. در گروه بیهوشی عمومی، القاء بیهوشی با تیوپنتال بود و انفوزیون پروپوفول / بوپی واکایین 5جهت نگهداری بیهوشی گذاشته شد. در پایان میزان خونریزی و نیاز به تزریق خون سنجش و ثبت شد.یافته ها: 40 نفر در هر گروه مورد مطالعه قرار گرفتند. متوسط میزان خونریزی در گروه بیهوشی عمومی بطور7%) در گروه بیهوشی / هم چنین 3 بیمار ( 5 .(p<0/ معنیداری بیش از بیماران گروه بیحسی نخاعی ب ود ( 001عمومی، نیاز به تزریق خون پیدا کردند، این در حالی است که در گروه بیحسی نخاعی هیچ موردی نیاز به تزریقکمتر از بیماران گروه (p<0/ خون نداشت. درد بعد از عمل هم در گروه بیحسی نخاعی با اختلاف معنیداری ( 001بیهوشی عمومی میباشد.نتیجه گیری: یافتههای این مطالعه نشان داد بی حسی نخاعی در مقایسه با بیهوشی عمومی در بیمارانکاندیدای نفرولیتوترپسی جلدی سبب کاهش میزان خونریزی تا 50 درصد و شدت درد پس از عمل جراحی شدهاست و احتمالاٌ میتواند میزان نیاز به تزریق خون و مسکنهای مخدری را کاهش دهد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 374 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن رژیونال آنستزی و درد ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | بیهوشی و درد | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Anesthesiology and Pain | en_US |
| dc.subject | درد پاشنه | fa_IR |
| dc.subject | خار پاشنه | fa_IR |
| dc.subject | امواج اولتراسوند | fa_IR |
| dc.subject | عمومى | fa_IR |
| dc.title | مقایسه میزان شدت درد پس از درمان خار پاشنه با تزریق موضعی کورتون و امواج ماورای صوت | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.citation.volume | 1 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 17 | |
| dc.citation.epage | 24 | |
