راهنمای بالینی مدیریت غیر دارویی درد مصدومین، در محیط های پیش بیمارستانی

Abstract

زمینه و هدف: مدیریت ناکافی درد حاد مصدومان در مراحل پیش بیمارستانی واقعیت معمولی است که روزانه بطور مکرر رخ می دهد، و عوارض جسمی و روحی فراوانی دارد. از آنجایی که مصرف داروهای کنترل درد توسط تکنسین های فوریت های پزشکی کشور، در اورژانس پیش بیمارستانی ممنوعیت مصرف دارد. توجه به شیوه های غیر دارویی کنترل درد می تواند به بهبود وضعیت مدیریت درد و کیفیت مراقبت مصدومین کمک نماید. لذا این مطالعه با هدف تدوین و بومی سازی راهنمای بالینی مدیریت درد غیر دارویی در اورژانس پیش بیمارستانی انجام شد. ‌ مواد و رو‌ش:‌ پژوهش حاضر به روش مطالعه تکاملی چند مرحله ای انجام شده است. در مرحله اول مرور سیستماتیک مقالات، کتب و راهنما های بالینی مدیریت درد حاد پیش بیمارستانی با رویکرد جامع انجام شد و راهنماهای بالینی دارای بیشترین ارتباط با موضوع انتخاب و بررسی کیفیت آنها با ابزار اگری انجام گرفت. در مرحله بعد ، پیش نویس راهنمای بالینی بومی شده بر اساس توصیه های راهنماهای بالینی دارای بیشترین امتیاز ، تدوین شد، سپس از روش دلفی و پنل حضوری متخصصین جهت تدوین نهایی توصیه های راهنمای بالینی بومی شده استفاده شد. یافته ها: تعداد 27 توصیه ی ﺍﺯ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻫﺎ ی ﻣﻮﺭﺩ اجماع مشارکت کنندگان درمرحله دلفی ، ﺑﻪ ﻋﻨﻮﺍﻥ ﺗﻮﺻﻴﻪ ﻧﻬﺎﻳﻲ ﺩﺭ ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪﻧﺪ و ﺑﺎ ﺫﮐﺮ ﻣﻨﺒﻊ ﺁنها به صورت راهنماهای بالینی بومی سازی شده مدیریت غیر دارویی درد مصدومین در اورژانس پیش بیمارستانی تدوین شد. نتیجه گیری: بررسی های انجام شده نشان داد، در کشور ایران هیچ نوع راهنمای عملکرد بالینی یا دستور العمل مکتوب در زمینه مدیریت غیر دارویی درد در محیط های پیش بیمارستانی تا کنون منتشر نشده است، بنابراین مراکز اورژانس می ﺗﻮانند از توصیه های این راﻫﻨﻤﺎی ﺑﺎﻟﻴﻨﻲ استفاده کنند و بخشی از ﻧﻴﺎز تکنسین های فوریت های پزشکی در مدیریت درد مصدومین را ﻣﺮﺗﻔﻊ و ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ارﺗﻘﺎی وضعیت مدیریت درد گردند.