نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایمنی, بهزادfa_IR
dc.contributor.authorکارخانه, بهروزfa_IR
dc.contributor.authorکرمپوریان, آرزوfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:31:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:31:26Z
dc.date.available1399-08-23T08:31:26Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:31:26Z
dc.date.issued2014-10-01en_US
dc.date.issued1393-07-09fa_IR
dc.identifier.citationایمنی, بهزاد, کارخانه, بهروز, کرمپوریان, آرزو. (1393). بررسی ارتباط غلظت گاز نیتروس اکساید بر مقدار کورتیزول ادرار در کارکنان اطاق های عمل. بیهوشی و درد, 5(3), 46-53.fa_IR
dc.identifier.issn2228-6659
dc.identifier.issn2322-3324
dc.identifier.urihttp://jap.iums.ac.ir/article-1-5164-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/592373
dc.description.abstractزمینه و هدف: گاز بیهوشی نایتروس اکساید رایج ­ترین گاز بیهوشی مورد استفاده در اتاق­های عمل است که به­عنوان ماده بیهوشی دهنده و ضد درد ضعیف ب­کار می­رود. سطح کورتیزول سرم بعنوان یکی از نشانگرهای استرس بوده و بالا بودن این فاکتور می­تواند حاکی از ایجاد حالات استرسی و عصبی بشمار آید. هدف از مطالعه  بررسی ارتباط غلظت عوامل بیهوشی  (نیتروس اکساید)  بر مقدار کورتیزول ادرار کارکنان اتاق عمل می­باشد. مواد و روش­ها: این مطالعه­ از نوع توصیفی ـ مقطعی و همبستگی می­باشد. جامعه پژوهش را پرسنل اتاق عمل (30نفر)  و پرسنل بخش اداری (30نفر)  بیمارستان بعثت همدان تشکیل دادند. ابتدا غلظت گاز نیتروس اکساید در اتاق­های عمل بیمارستان بعثت در طی یک هفته کاری در نوبت صبح و بعدازظهر اندازه ­گیری شد. جهت بررسی میزان تاثیر استنشاق و جذب عوامل شیمیایی مضر بر فاکتو­رهای نوروبیولوژیک نیز در آغاز و پایان هر روز کاری (بمدت 5 روز) از هر گروه آزمون و کنترل نمونه ادرار گرفته شد و اندازه ­گیری سطح کورتیزول انجام شد. یافته ­ها: غلظت عوامل بیهوشی و ضد عفونی کننده در فضای اتاق عمل 4/101±26/388 پی ­پی­ ام بود. سطح کورتیزول در نمونه ادرار پرسنل شاغل در اتاق عمل،  قبل و بعد از یک روز بمدت 5 روز 74/2±4/648 پی­ پی ­ام بود. میانگین سطح کورتیزول در نمونه ادرار پرسنل شاغل در بخش اداری (ب­عنوان گروه کنترل)،  قبل و بعد از یک روز بمدت 5 روز 1/3±2/579  بود  (0/05>P). از طرفی یافته ­های پ‍ژوهش نشان می­دهد بین میانگین تراکم گاز نایتروس اکساید محیط تنفسی کارکنان اتاق­های عمل و ریکاوری بر حسب 3 زمان نمونه برداری در یک روز با توجه به آزمون آماری آنووا (0/05> P) اختلاف معنی ­داری (0/028=P) وجود دارد. ضمنا در مقایسه میانگین و انحراف معیار کورتیزول آزاد ادرار بر حسب نانو گرم بر میلی­لیتر بین دو گروه شاهد و کنترل با توجه به آزمون تی (0/599= P) اختلاف معنی ­داری مشاهده نگردید ( (P< 0/05 نتیجه گیری: در نهایت یافته های پ‍ژوهش طبق آزمون ضریب همبستگی پیرسون نشان میدهد که ارتباط مستقیم و مثبت و ناقصی بین غلظت گاز نیتروس اکساید در فضای اتاق عمل و کورتیزول آزاد ادرار (نانو گرم بر میلیلیتر) پرسنل اتاق عمل وجود دارد (r=0/875) (P=0/004). این بدین معنی است که با افزایش میزان غلظت گاز نیتروس اکساید در فضای اتاق عمل میزان کورتیزول  آزاد ادرار پرسنل اتاق عمل افزایش مییابد  ( (P< 0/05fa_IR
dc.format.extent287
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن رژیونال آنستزی و درد ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofبیهوشی و دردfa_IR
dc.relation.ispartofAnesthesiology and Painen_US
dc.subjectگاز نیتروس اکسایدfa_IR
dc.subjectاتاق عملfa_IR
dc.subjectکورتیزولfa_IR
dc.subjectعمومىfa_IR
dc.titleبررسی ارتباط غلظت گاز نیتروس اکساید بر مقدار کورتیزول ادرار در کارکنان اطاق های عملfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue3
dc.citation.spage46
dc.citation.epage53


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد