نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنادری نبی, بهرامfa_IR
dc.contributor.authorصدیقی نژاد, عباسfa_IR
dc.contributor.authorحقیقی, محمدfa_IR
dc.contributor.authorحسن زاده مقدم, حامدfa_IR
dc.contributor.authorغضنفر طهران, سمانهfa_IR
dc.contributor.authorعاشوری ساحلی, نسیمfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T08:31:24Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T08:31:24Z
dc.date.available1399-08-23T08:31:24Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T08:31:24Z
dc.date.issued2014-10-01en_US
dc.date.issued1393-07-09fa_IR
dc.identifier.citationنادری نبی, بهرام, صدیقی نژاد, عباس, حقیقی, محمد, حسن زاده مقدم, حامد, غضنفر طهران, سمانه, عاشوری ساحلی, نسیم. (1393). بررسی تاثیر اضافه کردن سولفات منیزیوم به لیدوکائین اینتراتکال بر مدت بی دردی پس از اعمال ارتوپدی اندام تحتانی. بیهوشی و درد, 5(3), 20-28.fa_IR
dc.identifier.issn2228-6659
dc.identifier.issn2322-3324
dc.identifier.urihttp://jap.iums.ac.ir/article-1-5161-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/592370
dc.description.abstractزمینه و هدف: اعمال جراحی ارتوپدی به دلیل ماهیت جراحی روی استخوان و مفاصل با درد پس از عمل بالایی همراهند. استفاده از مخدر­های وریدی، عضلانی، داخل نخاعی و اپیدورال همگی از روش­های کنترل درد پس از عمل هستند که دارای عوارض جانبی متعددی می­باشند. تجویز منیزیوم داخل نخاعی با بلوک گیرنده آن "متیل­دی­آسپارتات" باعث کاهش درد پس از عمل می­شود، بدون آنکه با افزایش عوارض جانبی همراه باشد. هدف از انجام این مطالعه تعیین تاثیر اضافه کردن سولفات منیزیوم به لیدوکائین-­اپی­نفرین داخل نخاعی در مدت بی­دردی پس از عمل، در جراحی­های ارتوپدی اندام تحتانی است. مواد و روش­ها: این مطالعه به­صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور در بیماران کاندید عمل ارتوپدی اندام تحتانی انجام شده­است. برای این منظور 156 بیمار به دو گروه تقسیم شدند، که یک گروه سولفات منیزیوم همراه با لیدوکائین-اپی­نفرین و گروه دیگر لیدوکائین-اپی­نفرین همراه با آب مقطر به­عنوان پلاسبو دریافت نمود. مدت زمان بی دردی بر­اساس فاصله زمانی درخواست مسکن توسط بیمار از زمان تزریق دارو، درد بیماران بر­اساس مقیاس دیداری درد و میزان پتیدین مصرفی در دو گروه محاسبه شد. اطلاعات توسط نرم­افزار آماری SPSS 12 آنالیز گردید. یافته ­ها: در مطالعه ما میانگین سنی بیماران در دو گروه درمانی و کنترل به ترتیب  5/7±34 و 1/8±9/31 سال بود. میانگین مدت زمان بی دردی در گروه درمانی ، 7/29±7/143 دقیقه و در گروه کنترل، 1/18± 9/100 دقیقه بود که مدت زمان بی­دردی به­طور معنی­داری در گروه سولفات منیزیوم طولانی­تر از گروه کنترل بوده­است. میزان درد بیماران بر­اساس مقیاس دیداری درد در گروه سولفات منیزیوم 36/0±9/3 و در گروه کنترل 35/0 ± 65/5  بود، که به­طور معنی­داری در گروه سولفات منیزیوم، کمتر از گروه کنترل بوده است (000/0=P). میانگین پتیدین مصرفی در گروه سولفات منیزیوم 24/6 ±15 میلی­گرم و در گروه کنترل  27/6 ±33 میلی­گرم بود که از نظر آماری معنی­دار بود (000/0=P. نتیجه گیری: سولفات منیزیوم همراه با لیدوکائین موجب کاهش درد پس از  عمل بیشتری در مقایسه با لیدوکائین تنها می­شود.fa_IR
dc.format.extent301
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherانجمن رژیونال آنستزی و درد ایرانfa_IR
dc.relation.ispartofبیهوشی و دردfa_IR
dc.relation.ispartofAnesthesiology and Painen_US
dc.subjectسولفات منیزیومfa_IR
dc.subjectلیدوکائینfa_IR
dc.subjectدرد پس از عملfa_IR
dc.subjectمدیریت درد حادfa_IR
dc.titleبررسی تاثیر اضافه کردن سولفات منیزیوم به لیدوکائین اینتراتکال بر مدت بی دردی پس از اعمال ارتوپدی اندام تحتانیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume5
dc.citation.issue3
dc.citation.spage20
dc.citation.epage28


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد