بررسی وضوح تصویر دو نمای سونوگرافیک ترانس تیروئید و سوپراتیروئید در تشخیص حرکت تارهای صوتی

Abstract

چکیده

زمینه و هدف :

آسیب ایاتروژنیک عصب راجعه حنجره نادر اما خوب شناخته شده و از عوارض خطرناک جراحی تیروئید، پاراتیروئید، کاروتید اندآرترکتومی، جراحی مهره گردن با رویکرد قدامی و پروسیجرهای توراسیک است. لارنگوسکوپی روشی تهاجمی و ناراحت کننده ای است، بنابراین یک روش غیر تهاجمی برای غربالگری تارهای صوتی معیوب مطلوب است. مطالعات قبلی نشان می دهند که حرکت تارهای صوتی در جنس و سنین مختلف، متفاوتند. این مطالعه برای ارزیابی کاربرد سونوگرافی به عنوان یک ابزار غربالگری برای یافتن حرکت تارهای صوتی آسیب دیده و مقایسه دو نمای سونوگرافی سوپرا تیروئید و ترنس تیروئید طراحی شده تا بیابیم که کدام نمای سونوگرافی برای مشاهده حرکت تارهای صوتی در جنس و سنین مختلف ارجح است.

روشها:

در این کارآزمایی بالینی ۱۴۴ بیمار ۱۵ تا ۸۳ ساله شرکت داشتند. همه بیماران تحت سونوگرافی در دو نمای سوپرا تیروئید و ترنس تیروئید قرار گرفتند. در موارد جراحی های پرخطر برای آسیب تارهای صوتی شامل جراحی تیروئید، پاراتیروئید، کاروتید اندآرترکتومی، جراحی مهره گردن با رویکرد قدامی و پروسیجرهای توراسیک و در مواردی که در سونوگرافی تارهای صوتی قابل رویت بود ولی حرکت تارهای صوتی دیده نمی شد، در انتهایی عمل لارنگوسکوپی مستقیم انجام داده شد. برای ارزیابی دقت سونوگرافی، بعد از اتمام جراحی همه نتایج سونوگرافی را با روش لارنگوسکوپی مستقیم مطابقت دادیم.

یافته ها:

در این مطالعه ۱۴۴ بیمار با میانگین سنی ۴۴ سال شرکت داشتند. کیفیت تصویر سونوگرافی در نمای ترانس تیروئید بهتراز سوپراتیروئید و در خانمها بهتر از آقایان بود و با افزایش سن کیفیت دید سونوگرافی کمتر می شد. در آقایان در هر دو نما و در خانمها در نمای سوپراتیروئید باافزایش سن وضوح تصویر کمتر بود و یافتیم که استفاده از water bath )با سونوگرافی دو بعدی و پروب خطی( کمکی در وضوح تصویر به ما نمی کند.

بحث و نتیجه‌گیری :

سونوگرافی می تواند قدم اول ارزیابی تارهای صوتی بعد از اعمال جراحی با احتمال آسیب به حنجره باشد. کاربرد این روش در خانمها و بویژه در افراد غیر مسن نتایج مطلوب تری دارد.