تاثیر افزودن کتامین به ترکیب میدازولام و مورفین در بیماران با تحمل به مواد مخدر برای درد بعد از عمل جراحی

Abstract

زمینه و هدف: کیی از رو شهای کنترل درد بعد از عمل ، استفاده از نارکوتیک ها ب هصورت پمپ درد کنترل شونده توسط بیمار است. با درنظر داشتن عوارض و مقاومت به آنها در گروه های خاص بیماران، توجه به داروهای کمکی همانند کتامین افزایش یافته است. در این مطالعه تاثیر دوزهای متفاوت کتامین در کمک به کنترل درد بعد از عمل بیماران با سابقه مصرف مواد مخدر بررسی شد هاست. مواد و رو شها: در یک کارآزمایی بالینی دوسوکور ، تعداد ١٢ ٠ بیمار با عمل جراحی ارتوپدی اندام تحتانی و سابقه مصرف مخدرها، به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. گروه کنترل پمپ وریدی محتوی مورفین ٢٠ میل یگرم و میدازولام ١٠ میلی گرم به ازای هر روز برای ٤٨ ساعت بعد از عمل، دریافت کردند. در گروه دوم کتامین ٥٠ میلی گرم و در گروه سوم کتامین ١٠٠ میلی گرم به این پمپ اضافه شد. نمره درد بیماران بر مبنای شاخص مقیاس دیداری درد و نیز میزان آرا مبخشی و لزوم مصرف مسکن در ساعات ٢، ٦، ٢٤ ، ٣٦ ، ٤٨ سنجیده شد. یافت هها: از لحاظ شدت درد، گرو ههای دریافت کننده کتامین ب هطور معن یداری کاهش بیشتر درد را نشان دادند. آرا مبخشی گرو هها تفاوتی با هم نداشت. مصرف مسکن اضافی در گروه های حاوی کتامین به طور معن یداری کمتر بود. بین گروه های محتوی کتامین تفاوت معنی داری در هیچ مورد مشاهده نشد. نتیجه گیری: اضافه کردن کتامین به پمپ درد کنترل شونده توسط بیمار در بیماران با سابقه مصرف مواد مخدر، کنترل درد بهتری نسبت به استفاده تنها از میدازولام و مورفین ایجاد می کند. در این میان میزان کتامین ٥٠ یا ١٠٠ میل یگرم تفاوت زیادی با هم ندارند. واژه های کلیدی: درد بعد از عمل، بیماران وابسته به مخدر، کتامین، پمپ بیدردی