تاثیرکوتاه مدت تیپینگ مولیگان زانو بر درد، زاویه والگوس داینامیک زانو و کینتیک فرود در زنان فعال دارای درد پتلوفمورال

Abstract

مقدمه و هدف: کینتیک و کینماتیک نامطلوب از عوامل اثرگذار بر آسیب های زانو بویژه درد پتلوفمورال محسوب می­شوند. هدف تحقیق حاضر بررسی تاثیر کوتاه مدت تیپینگ مولیگان زانو بر زاویه والگوس داینامیک زانو، حداکثر زاویه فلکشن زانو و حداکثر نیروی عکس­العمل زمین، زمان رسیدن به پایداری و درد زنان فعال دارای درد پتلوفمورال و والگوس داینامیک می­باشد. مواد و روش ها: 15 زن فعال دارای درد پتلوفمورال و والگوس دینامیک با میانگین سن 9/1±0/25سال به­صورت هدفمند انتخاب شدند. قبل و پس از انجام تیپینگ مولیگان زانو، زاویه فلکشن و والگوس داینامیک زانو حین فرود و اسکات تک پا با استفاده از روش تصویر برداری دوبعدی، درد با مقیاس بصری درد، حداکثر نیروی عکس العمل زمین و زمان رسیدن به پایداری در فرود روی یک پا با صفحه نیرو، سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی وابسته استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد پس از اعمال تیپینگ مولیگان درد (4/24 % کاهش،041/0=P)، زاویه والگوس زانو در اسکات (2/58 % کاهش، 001=P) و فرود تک پا(9/42 % کاهش، 001/0=P) و نیز زمان رسیدن به پایداری (7/64 % کاهش، 033/0=P) کاهش معنی­داری داشتند. با این حال حداکثر زاویه فلکشن زانو (518/0=P) و حداکثر نیروی عکس العمل (267/0=P) تغییرات معنی­داری نشان نداد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد که انجام تیپینگ اصلاحی مولیگان می­تواند زاویه والگوس داینامیک زانو و زمان رسیدن به پایداری و درد را کاهش دهد. لذا استفاده از روش تیپینگ مولیگان به دلیل تعدیل عوامل مرتبط و تشدید کننده درد پتلوفمورال و کاهش درد در زنان فعال دارای این اختلال و والگوس داینامیک پیشنهاد می­شود.