تعیین اثر آمینوفیلین بر تغییرات همودینامیک و زمان ریکاوری بعد ازبیهوشی با پروپوفول

Abstract

زمینه و هدف: این مطالعه به بررسی تاثیر آمینوفیلین با دوز 1 میلی­گرم بر کیلوگرم و زمان ریکاوری پروپوفل در بیمارانی که با بیهوشی وریدی توسط پروپوفل نگهداری شدند می­پردازد. از طرفی با توجه به اثرات شناخته شده آمینوفیلین بر روی انقباض عضلانی قلب و افزایش برون­ده قلبی، تاثیر آن بر تغییرات همودینامیک پروپوفل نیز مورد مطالعه قرار می­گیرد.

مواد و روش­ها: در این کارآزمایی دوسوکور تصادفی ساده در 154 بیمار سوفنتانیل 2/0 میکروگرم بر کیلوگرم و پروپوفل 5/2 میلی­گرم بر کیلوگرم و آتراکوریوم 5/0 میلی­گرم بر کیلوگرم تزریق و لوله­گذاری نای انجام شد. تزریق پروپوفل با مقدار 200 میکروگرم بر کیلوگرم در دقیقه ادامه یافت. در پایان با قطع تزریق پروپوفل، بیماران به دو گروه تقسیم شده، در گروه مورد آمینوفیلین 1میلگرم بر کیلوگرم و درگروه شاهد نرمال سالین تزریق شد. ضربان قلب، فشارخون و درصد اشباع اکسیژن شریانی قبل و بعد از تزریق و هر 2دقیقه تا زمان خروج لوله تراشه و هر 5 دقیقه تا زمان ترخیص ثبت شد. زمان خروج لوله تراشه و اقامت در ریکاوری نیز ثبت گردید. نتایج توسط نرم افزار SPSS 18 مورد بررسی قرار گرفتند.

یافته­ها: فشار خون متوسط شریانی در دقایق 2، 6 و 8، ضربان قلب در دقایق 2، 4، 6 و 8 و بلافاصله پس از اکستوباسیون، و اشباع اکسیژن شریانی در دقایق 2 و 4 ،و 5 و 10 پس از خارج کردن لوله تراشه، در گروه آمینوفیلین بالاتر بود. زمان ترخیص نیز کوتاه­تر بود.

نتیجه­گیری: آمینوفیلین با دوز 1 میلی­گرم بر کیلوگرم موجب تسریع ریکاوری پروپوفل شده و می­تواند افت فشارخون و کاهش ضربان قلب ناشی از پروپوفل را کنترل نماید.