مقایسه اثر میدازولام وترامادول داخل نخاعی در کنترل لرز ودرد بعد ازسزارین های انتخابی

Abstract

زمینه و هدف: درد یک مشکل پیچیده طبی است که کنترل ناکافی آن پس از عمل جراحی اثرات نامطلوبی بر وضعیت فیزیولوژیکی، متابولیکی و روحی بیمار دارد. افزودن مکمل­های جدید منجر به افزایش مدت بی­دردی می­شود. هدف از این مطالعه مقایسه ترامادول ومیدازولام داخل نخاعی در افزایش مدت بی­دردی و کاهش لرز بعد از عمل بود.

مواد و روش­ها: در این کارآزمایی بالینی دوسوکور 210 زن 20-35 سال ASA کلاس I,II کاندید سزارین انتخابی به صورت تصادفی در سه گروه میدازولام، ترامادول و شاهد تقسیم شدند. همه بیماران لیدوکائین هیپربار دریافت کرده و علاوه برآن گروه اول 2 میلی­گرم میدازولام، گروه دوم 25 میلی­گرم ترامادول و گروه سوم 5/0 میلی­لیتر نرمال سالین دریافت کردند. میزان درد و مدت زمان بیدردی و نمره لرز پس از عمل جراحی بیماران براساس معیار VAS تعیین و بین سه گروه مقایسه شد.

یافته­ها: میانگین مدت بی­دردی در بیماران گروه ترامادول، میدازولام و شاهد به ترتیب 2/12±5/192، 6/16± 3/111 و 9/9± 1/86 دقیقه بود (001/0 p<). میانگین نمره درد بعد از عمل، لرز و میانگین میزان مسکن مصرفی در 24 ساعت بعد از عمل به صورت معنی­داری در گروه ترامادول کمتر از دو گروه دیگر ودر گروه میدازولام کمتر از گروه شاهد بود (001/0 p<)

نتیجه­گیری: میدازولام و ترامادول اینتراتکال به عنوان داروی مکمل لیدوکائین 5 % در اعمال جراحی سزارین منجر به افزایش مدت بی­دردی بعد از عمل و کاهش لرز بعد عمل می­شوند که ترامادول موثرتر از میدازولام می باشد.