تاثیر برنامه کاهش استرس بهشیاری محور (ذهن آگاهی) گروهی بر خودکارآمدی درد در بیماران تالاسمی نوع ماژور

Abstract

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر برنامه کاهش استرس بهشیاری محور (ذهن آگاهی) گروهی بر خودکارآمدی درد در بیماران تالاسمی نوع ماژور صورت گرفت. روش بررسی: این پژوهش طرحی نیمه آزمایشی بود که به صورت پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. ۳۰ بیمار مبتلابه تالاسمی نوع ماژور مراجعه کننده به مراکز درمانی و بیمارستان های شهر چابهار، به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل(۱۵ نفر) قرار گرفتند. از پرسشنامه خودکارآمدی درد PSEQ برای جمع آوری داده ها استفاده شد.تمامی بیماران در مرحله پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه را تکمیل کردند. برای محاسبات داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره با استفاده از نرم افزار spss ویراست ۲۲ استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که درمان کاهش استرس بهشیاری محور باعث افزایش قابل توجه خودکارآمدی درد در گروه آزمایش شد. (۰۱/۰ P<). نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد برنامه کاهش استرس بهشیاری محور در ارتقای خودکارآمدی درد در بیماران دچار تالاسمی نوع ماژور مؤثر بوده و پیشنهاد می‌شود در کنار درمان دارویی، آموزش کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی نیز برگزار شود.