مقایسه متغیرهای فشار کف پایی طی سه الگوی مختلف دویدن در افراد دارای پای پرونیت با و بدون کمردرد

Abstract

زمینه و هدف: افراد دارای پرونیشن پا دچار بسیاری از ناکارآمدی­های بیومکانیکی طی دویدن می­باشند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اوج فشار در مناطق ده­گانه کف پا، نیروی عکس­العمل زمین، مرکز فشار و نرخ ­بارگذاری طی سه الگوی مختلف دویدن بین افراد سالم و افراد دارای پای پرونیت با و بدون کمردرد می­باشد. مواد و روش­ها: پژوهش از نوع نیمه­تجربی و آزمایشگاهی بود که به صورت مقایسه­ای بین سه گروه افراد سالم (10 نفر)، افراد دارای پای پرونیت با (10 نفر) و بدون (10 نفر) کمردرد انجام شد. میزان فشار کف­پایی در 10 ناحیه آناتومیکی کف پا مورد بررسی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده­های آماری با آزمون MANOVA در سطح معنی­داری 05/0 انجام گرفت. یافته­ها: نرخ ­بارگذاری در بین سه گروه طی دویدن اختلاف معنی­داری را نشان داد. نرخ ­بارگذاری در الگوی دویدن میانه پا بین دو گروه با پای پرونیت و پرونیت دارای کمردرد اختلاف معنی­داری داشت. نرخ ­بارگذاری در گروه پرونیت دارای کمردرد در الگوی دویدن میانه پا در مقایسه با الگوی پاشنه-پنجه افزایش معنی­داری را نشان داد. نتیجه­گیری: الگوی دویدن پنجه-پاشنه در مقایسه با سایر الگوهای دویدن برای افراد دارای پای پرونیت و کمردرد مناسبتر می­باشد. با وجود این، مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز می­باشد.