پیگیری 18 ماهه اثر بخشی حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر درد عضو خیالی بیماران مبتلا به قطع عضو

Abstract

زمینه و هدف : سالانه به دلیل عواملی از قبیل بیماری، تروما و نواقص مادرزادی حدود 200 تا 500 میلیون قطع عضو در کل جهان صورت می گیرد، که از این تعداد به طور تقریبی 85 درصد آنها مربوط به اندام تحتانی می باشد. وجود درد اندام خیالی برای افرادی با قطع عضو یک مشکل عمده است و برای افرادی که نیازمند درمان هستند، چالش های درمانی را می طلبد. مطالعه حاضر با هدف پیگیری 18 ماهه اثر بخشی حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر درد عضو خیالی بیماران مبتلا به قطع عضو صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه تجربی می باشد. 40 بیمار مبتلا به قطع عضو، که از درد عضو خیالی رنج می بردند و مدت های طولانی تحت درمان دارویی بودند، به صورت نمونه گیری در دسترس(1391تا 1393) انتخاب شده و به طور تصادفی به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. روش درمانی حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد برای هر بیمار بطور جداگانه در 12 جلسه یک ساعته در طی یک ماه اجرا شد. به منظور گردآوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافبک و مقیاس رتبه بندی درد استفاده شد. داده های گردآوری شده درد عضو خیالی در قبل از مداخله، بعد از مداخله و 18 ماه پیگیری با استفاده از آمار توصیفی، و آزمون اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین درد عضو خیالی در قبل از مداخله، بعد و 18 ماه پیگیری به ترتیب 08/1±15/7، 23/1±40/3 و 01/1±75/1 بود، که با استفاده از آزمون اندازه گیری مکرر اختلاف معنی داری را نشان داد(001/0P<). نتیجه گیری: نتایج نشان دادند که اثر بخشی روش حساسیت زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در درمان درد عضو خیالی در 18 ماه پیگیری بادوام بوده است . بنابراین توصیه می شود که از این روش به عنوان یک روش درمانی و مکمل برای درد عضو خیالی بیماران مبتلا به قطع عضو استفاده شود.